تربیت
Tarbiat.Org

مفاتیح الجنان بخش دوم
حاج شیخ عباس قمی (رضوان الله علیه)

مطلب دویّم در کیفیّت زیارت آن حضرتست‏

بدانکه زیارات منقوله برای آن حضرت بر دو قسم است یکی مُطْلَقَه که مُقَیَّدْ به وقتی از اوقات نیست و دیگر مخصوصه که عکس آنست و این زیارات در ضمن دو مقصد بیان می‏شود مقصد اوّل در زیارات مُطْلَقه است و آنها بسیار است و ما اکتفا می‏کنیم در اینجا به ذکر چند زیارت اوّل زیارتی است که شیخ مفید و شهید و سیّد بن طاوس و دیگران ذکر کرده‏اند و کیفیّت آن چنان است که هرگاه اراده زیارت نمائی غسل کن و دو جامه پاک بپوش و به چیزی از بوی خوش خود را خوشبو کن و اگر نیابی و نکنی نیز مجزی است و چون از خانه بیرون آمدی بگو:
اَللّهُمَّ اِنّی‏ خَرَجْتُ مِنْ مَنْزِلی‏ اَبْغی‏ فَضْلَکَ وَاَزُورُ وَصِیَّ نَبِیِّکَ‏
خدایا من از خانه‏ام بیرون آمده و جویای فضل توأم و قاصد زیارت وصی پیامبرت‏
صَلَواتُکَ عَلَیْهِما اَللّهُمَّ فَیَسِّرْ ذلِکَ لی‏ وَسَبِّبِ الْمَزارَ لَهُ وَاخْلُفْنی‏
- که درودهای تو بر هر دوشان - باد هستم خدایا پس آسان گردان برای من آن را وفراهم‏کن اسباب زیارتش را وجانشینم‏
فی‏ عاقِبَتی‏ وَحُزانَتی‏ بِاَحْسَنِ الْخِلافَةِ یا اَرْحَمَ‏الرَّاحِمینَ پس روانه شو
باش در انجام کارم و کسانم به بهترین جانشینی ای مهربانترین مهربانان
درحالی‏که زبانت گویا باشد به ذکر: اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ وَسُبْحانَ اللَّهِ وَلا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ و چون‏
ستایش خدای را است و منزه است خدا و معبودی نیست جز خدا
رسیدی به خندق کوفه بایست و بگو: اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَهْلَ الْکِبْرِیآءِ وَالْمَجْدِ
خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است که شایسته بزرگی و مجد
وَالْعَظَمَةِ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَهْلَ التَّکْبیر وَالتَّقدْیسِ وَالتَّسْبیحِ وَالْألآءِ اَللَّهُ اَکْبَرُ
و عظمت است خدا بزرگتر است که شایسته بزرگ شمردن و تقدیس و تنزیه و نعمتها است خدا بزرگتر است‏
مِمَّا اَخافُ وَاَحْذَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ عِمادی‏ وَعَلَیْهِ اَتَوَکَّلُ اَللَّهُ اَکْبَرُ رَجآئی‏
از آنچه می‏ترسم و بیم دارم خدا بزرگتر است که تکیه گاه من است و توکل بر او کنم خدا بزرگتر است که امید من‏
وَاِلَیْهِ اُنیبُ اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتی‏ وَالْقادِرُ عَلی‏ طَلِبَتی‏ تَعْلَمُ‏
است و بسویش باز گردم خدایا تو ولی نعمت منی و توانای بر انجام خواسته‏ام هستی می‏دانی‏
حاجَتی‏ وَما تُضْمِرُهُ هَواجِسُ الصُّدُورِ وَخَواطِرُ النُّفُوسِ فَاَسْئَلُکَ‏
حاجتم را و آنچه را پنهان کند تشویشهای دلها و خاطرات نفوس پس از تو خواهم‏
بِمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَی الَّذی‏ قَطَعْتَ بِهِ حُجَجَ الْمُحْتَجّینَ وَعُذْرَ
به محمد مصطفی که قطع کردی بوسیله او دلیلهای دلیل‏تراشان و عذر
الْمُعْتَذِرینَ وَجَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ اَنْ لا تَحْرِمَنی‏ ثَوابَ زِیارَةِ
عذرخواهان را و او را برای جهانیان رحمت قرار دادی که محرومم نکنی از ثواب زیارت‏
وَلِیِّکَ وَاَخی‏ نَبِیِّکَ اَمیرِ الْمؤْمِنینَ وَقَصْدَهُ وَتَجْعَلَنی‏ مِنْ وَفْدِهِ‏
ولی خود و برادر پیامبرت امیر مؤمنان و توجه بسویش و قرار دهی مرا از واردین‏
الصَّالِحینَ وَشِیعَتِهِ الْمُتَّقینَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ وچون نمودار
شایسته و شیعیان پرهیزکارش به مهرت ای مهربانترین مهربانان
شود برای تو قُبِّه شریفه آن حضرت بگو: اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ عَلی‏ مَا اخْتَصَّنی‏ بِهِ مِنْ‏
ستایش خدای را که مخصوصم داشت‏
طیبِ الْمَوْلِدِ وَاسْتَخْلَصَنی‏ اِکْراماً بِهِ مِنْ مُوالاةِ الْأَبْرارِ السَّفَرَةِ
به پاکی ولادت و برگزیدم از روی اکرام بدوستی نیکان و سفیران‏
الْأَطْهارِ وَالْخِیَرَةِ الْأَعْلامِ اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ سَعْیی‏ اِلَیْکَ وَتَضَرُّعی‏ بَیْنَ‏
پاک و برگزیدگان نمونه خدایا پس بپذیر کوششم را بسویت و زاریم را پیش‏
یَدَیْکَ وَاغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی‏ لا تَخْفی‏ عَلَیْکَ اِنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ الْمَلِکُ‏
درگاهت و بیامرز گناهانم را که بر تو پوشیده نیست که براستی توئی خدای فرمانروای‏
الْغَفّارُ مؤلّف گوید: که چون در وقت دیدن قبّه منوره یک حال نشاط و شوقی برای زائر
آمرزش پیشه
روی می‏دهد که میل دارد در آن وقت تمام توجّه خود را به آن جناب نماید و به هر لسانی و بیانی که تواند مدح و ثنای آن بزرگوار گوید خصوص زائر اگر از اهل علم و کمال باشد دوست می‏دارد که اگر شعر بلیغی در نظر داشته باشد در آن حال به آن تَمَثُّل جُویَد لذا بخاطرم رسید که این چند شعر را از قصیده هائیّه اُزْرِیَّه که مناسب این مقام است ذکرنمایم و رَجاء واثق که سلامی از جانب این صاحب صحیفه سُوداء به آن صاحب قُبّه بَیْضاء بنماید و از دُعای خیر فراموشم نفرماید وَالْأَشْعارُ هذِهِ:
اَیُّهَا الرَّاکِبُ الْمُجِدُّ رُوَیْداً
بِقُلُوبٍ تَقَلَّبَتْ فی‏ جَواها
ای سوار تندرو مهلتی ده‏
بر دلهائی که زیر و رو شوند در سوز و گدازش‏
اِنْ تَرائَتْ اَرْضُ الْغَرِیَّیْنِ فَاخْضَعْ‏
وَاخْلَعِ النَّعْلَ دُونَ وادی‏ طُواها
چون نمایان گشت سرزمین نجف خضوع کن‏
و کفش را در بیرون دروازه شهر از پای بیرون آر
وَاِذا شِمْتَ قُبَّةَ الْعالَمِ‏
الْأَعْلی‏ وَاَنْوارُ رَبِّها تَغْشاها
و چون چشمت به گنبد عالم‏
اعلی افتاد که انوار پروردگارش پوشانده‏
فَتَواضَعْ فَثَمَّ دارَةُ قُدْسٍ‏
تَتَمَنَّی الْأَفْلاکُ لَثْمَ ثَراها
فروتنی کن که آنجا خانه قدسی است‏
که افلاک آرزوی بوسیدن خاکش را کنند
قُلْ لَهُ وَالدُّمُوعُ سَفْحُ عَقیقٍ‏
وَالْحَشا تَصْطَلی‏ بِنارِ غَضاها
به او بگو با دیده خونبار چون عقیق سرخ‏
و با دلی سوزان به آتش فروزانش‏
یَابْنَ عَمِّ النَّبیِّ اَنْتَ یَدُ اللَّهِ‏
الَّتی‏ عَمَّ کُلَّ شَیْ‏ءٍ نَداها
ای پسر عموی پیغمبر توئی دست خدا
که فرا گرفته سخایش همه چیز را
اَنْتَ قُرْآنُهُ الْقَدیمُ وَاَوْصافُ
-کَ آیاتُهُ الَّتی‏ اَوْحاها
توئی قرآن قدیم حق و صفات تو
آیه‏های آن قرآن است که وحی کرد آن را
خَصَّکَ اللَّهُ فی‏ مَأثِرَ شَتّی‏
هِیَ مِثْلُ الْأَعْدادِ لا تَتَناهی‏
ویژه‏ات داشت خدا به افتخارات گوناگونی‏
که مانند اعداد بی‏پایان است‏
لَیْتَ عَیْناً بِغَیْرِ رَوْضِکَ تَرْعی‏
قَذِیَتْ وَاسْتَمَرَّ فیها قَذاها
ای کاش چشمی که در غیر بوستان تو بچرد
پر از خاشاک شود و این خاشاک همچنان در آن بماند
اَنْتَ بَعْدَ النَّبِیِّ خَیْرُ الْبَرایا
وَالسَّما خَیْرُ ما بِها قَمَراها
تو بعد از پیغمبر بهترین مردمی‏
چنانچه در آسمان بهترین اختران مهر و ماه‏اند
لَکَ ذاتٌ کَذاتِهِ حَیْثُ لَوْلا
اَنَّها مِثْلُها لَما آخاها
ذات تو چون ذات پیمبر است و اگر چنین‏
نبود هرگز تو را به برادری خویش نمی‏گرفت‏
قَدْ تَراضَعْتُما بِثَدْیِ وِصالٍ‏
کانَ مِنْ جَوْهَرِ التَّجَلّی‏ غِذاها
هر دوی شما از پستان وصالی شیر خورده‏اید
که غذای آن از گوهر تجلی حق بود
یا اَخَا الْمُصْطَفی لَدَیَّ ذُنُوبٌ‏
هِیَ عَیْنُ الْقَذا وَاَنْتَ جَلاها
ای برادر پیامبر مصطفی مرا گناهانی است‏
که چون خاری در چشم منند و توئی جلا دهنده آن‏
لَکَ فی‏ مُرْتَقَی الْعُلی‏ وَالْمَعالی‏
دَرَجاتٌ لا یُرْتَقی اَدْناها
تو را در نردبان رفعت و برتری‏
درجاتی است که از پائین‏ترین آنها نتوان بالا رفت‏
لَکَ نَفْسٌ مِنْ‏مَعْدِنِ اللُّطْفِ‏صیغَتْ‏
جَعَلَ اللَّهُ کُلَّ نَفْسٍ فِداها
تو را جانی است که از معدن لطف حق پی‏ریزی شده‏
و خدا هر جانی را فدای آن کند
و چون به دروازه نجف برسی بگو: اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذی‏ هَدانا لِهذا وَما کُنَّا لِنَهْتَدِیَ‏
ستایش خدائی را که مرا بدین جا راهنمائی کرد
لَوْلا اَنْ هَدانَا اللَّهُ اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذی‏ سَیَّرَنی‏ فی‏ بِلادِهِ وَحَمَلَنی‏ عَلی‏
و ما خود نمی‏توانستیم بدان راهبر شویم اگر خدا راهنمائیمان نمی‏کرد ستایش خدائی را که مرا در شهرهای خویش سیر داد و بر
دَوآبِّهِ وَطَوی‏ لِیَ الْبَعیدَ وَصَرَفَ عَنِّی الْمَحْذوُرَ وَدَفَعَ عَنِّی‏
چهارپایانش سوار کرد و راههای دور را زیر پایم در نوردید و هرمحذوری را از سر راهم‏
الْمَکْرُوهَ حَتَّی اَقْدَمَنی‏ حَرَمَ اَخی‏ رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ پس‏
برداشت ناراحتی را از من دور کرد تا فرودم آورد در حرم برادر رسول او که درود خدا بر او و آلش باد
داخل شهر شو و بگو: اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذی‏ اَدْخَلَنی‏ هذِهِ الْبُقْعَةَ الْمُبارَکَةَ الَّتی‏
ستایش خاص خدائی است که واردم کرد در این بقعه مبارکه ای که‏
بارَکَ اللَّهُ فیها وَاخْتارَها لِوَصِیِّ نَبِیِّهِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْها شاهِدَةً لی‏ پس‏
برکت داد خداوند در او و آن را برای وصی پیامبرش انتخاب فرمود خدایا پس آن را گواه من قرار ده
چون به درگاه اوّل برسی بگو: اَللّهُمَّ لِبابِکَ وَقَفْتُ وَبِفِنائِکَ نَزَلْتُ وَبِحَبْلِکَ‏
خدایا به در خانه تو ایستادم و به آستانت فرود آمدم و به ریسمان تو
اعْتَصَمْتُ وِلِرَحْمَتِکَ تَعَرَّضْتُ وَبِوَلِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ تَوَسَّلْتُ‏
چنگ زدم و خود را در مهر تو قرار دادم و به نماینده تو - که درودهای تو بر او باد - توسل جستم‏
فَاجْعَلها زِیارَةً مَقْبوُلَةً وَدُعآءً مُسْتَجاباً پس چون به در صحن برسی بگو:
پس آن را بگردان زیارتی پذیرفته و دعائی اجابت شده
اَللّهُمَّ اِنَّ هذَا الْحَرَمَ حَرَمُکَ وَالْمَقامَ مَقامُکَ وَاَ نَااَدْخُلُ اِلَیْهِ اُناجیکَ‏
خدایا این حرم حرم تو است و این مقام مقام تو است و من داخل آن گردم و با تو راز گویم‏
بِما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّی‏ وَمِنْ سِرّی‏ وَنَجْوایَ اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ‏
بدانچه تو بدان از من داناتری و هم از درون من و از راز من آگاهی ستایش خاص خدای پرنعمت و پرمنت‏
الْمُتَطَوِّلِ الَّذی‏ مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لی‏ زِیارَةَ مَوْلایَ بِاِحْسانِهِ وَلَمْ‏
و پربخششی است که از بخشش او است که آسان کرد برای من زیارت مولایم را به احسانش و چنانم‏
یَجْعَلْنی‏ عَنْ زِیارَتِهِ مَمْنوُعاً وَلا عَنْ وِلایَتِهِ مَدْفُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ‏
نکرد که از زیارتش ممنوع باشم و نه از ولایتش برکنار بلکه بخشش کرد
وَمَنَحَ اَللّهُمَّ کَما مَنَنْتَ عَلَیَّ بِمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنی‏ مِنْ شیعَتِهِ وَاَدْخِلْنیِ‏
و احسان فرمود خدایا چنانچه بر من بوسیله معرفتش منت نهادی پس مرا از شیعیانش قرار ده‏
الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ پس داخل صحن شو و بگو: اَلْحَمْدُللَّهِ‏ِ
و بوسیله شفاعتش داخل بهشتم گردان ای مهربانترین مهربانان ستایش خدائی را
الَّذی‏ اَکْرَمَنی‏ بِمَعْرِفَتِهِ وَمَعْرِفَةِ رَسوُلِهِ وَمَنْ فَرَضَ عَلَیَّ طاعَتَهُ‏
که گرامی داشت مرا بوسیله شناختن او و شناختن پیامبرش و آن کس که اطاعتش را بر من واجب فرمود
رَحْمَةً مِنْهُ لی‏ وَتَطَوُّلاً مِنْهُ عَلَیَّ وَمَنَّ عَلَیَّ بِالْأیمانِ الْحَمْدُ للَّهِ‏ِ
از روی مهری که به من داشت و بخششی که به من فرمود و منت نهاد بر من به ایمان، ستایش خدائی را
الَّذی‏ اَدْخَلَنی‏ حَرَمَ اَخی‏ رَسوُلِهِ وَاَرانیهِ فی‏ عافِیَةٍ اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذی‏
که وارد کرد مرا به حرم برادر رسولش و در حال تندرستی آن را نشان من داد ستایش خدائی را که مرا
جَعَلَنی‏ مِنْ زُوَّارِ قَبْرِ وَصِیِّ رَسوُلِهِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا
از زائران قبر وصی رسولش قرار داد گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه‏ای که‏
شَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‏
شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است که بحق از نزد خدا آمده‏
وَاَشْهَدُ اَنَّ عَلِیَّاً عَبْدُاللَّهِ وَاَخوُ رَسوُلِ اللَّهِ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ لا
و گواهی دهم که علی بنده خدا و برادر رسول او است، خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است ....
اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ اَکْبَرُ وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ عَلی‏ هِدایَتِهِ وَتَوْفیقِهِ لِما دَعا اِلَیْهِ‏
معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگتر است و ستایش خدای را بر راهنمائیش و توفیقش به راهی که بدان (مردم را)
مِنْ سَبیلِهِ اَللّهُمَّ اِنَّکَ اَفْضَلُ مَقْصوُدٍ وَاَکْرَمُ مَاْتِیٍّ وَقَدْ اَتَیْتُکَ‏
خوانده است خدایا براستی تو بهترین مقصود و گرامی‏ترین کسی هستی که نزدت آیند و اینک به درگاهت آمده‏
مُتَقَرِّباً اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَبِاَخیهِ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ‏
و تقرب جویم بسویت بوسیله پیامبرت پیامبر رحمت و به برادرش امیر مؤمنان علی بن‏
اَبیطالِبٍ عَلَیْهِمَا السَّلامُ فَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَلا تُخَیِّبْ‏
ابیطالب علیهماالسلام پس درود فرست بر محمد و آل محمد و نومید مکن‏
سَعْیی‏ وَانْظُرْ اِلَیَّ نَظْرَةً رَحیمَةً تَنْعَشُنی‏ بِها وَاجْعَلْنی‏ عِنْدَکَ وَجیهاً
کوششم را و بنگر به من به نگاهی مهربانانه که نجات و سربلندیم بخشی بدان و قرارم ده در پیش خود آبرومند
فِی الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبینَ وچون به در رواق برسی بایست و بگو:
در دنیا و آخرت و هم از مقربان
اَلسَّلامُ عَلی‏ رَسوُلِ اللَّهِ اَمینِ اللَّهِ عَلی‏ وَحْیِهِ وَعَزآئِمِ اَمْرِهِ الْخاتِمِ‏
سلام بر رسول خدا امین خدا بر وحیش و بر دستورات حتمی‏اش ختم کننده‏
لِما سَبَقَ وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَالْمُهَیْمِنِ عَلی‏ ذلِکَ کُلِّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ‏
آنچه گذشته و گشاینده آنچه پس از این آید و نگهبان بر همه آنها (سلام و) رحمت خدا
وَبَرَکاتُهُ السَّلامُ عَلی‏ صاحِبِ السَّکینَةِ السَّلامُ عَلَی الْمَدْفوُنِ‏
و برکاتش (بر او باد) سلام بر دارنده آرامش مخصوص حق سلام بر آنکه‏
بِالْمَدینَةِ السَّلامُ عَلَی الْمَنْصُورِ الْمُؤَیَّدِ السَّلامُ عَلی‏ اَبِی الْقاسِمِ‏
در مدینه مدفون است سلام بر آن یاری شده و تأیید شده حق سلام بر ابوالقاسم‏
مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ پس داخل رواق شو و در وقت داخل‏
محمد بن عبداللّه و رحمت خدا و برکاتش
شدن پای راست را مقدم دار و بایست بر در حرم و بگو: اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ‏
گواهی دهم که معبودی نیست جز
وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ‏
خدای یگانه ای که شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است که بحق از نزد
عِنْدِهِ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسوُلَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ‏
او آمده و رسولان را تصدیق فرمود سلام بر تو ای رسول خدا سلام بر تو
یا حَبیبَ اللَّهِ وَخِیَرَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلی‏ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَبْدِاللَّهِ‏
ای حبیب خدا و برگزیده‏اش از خلق او سلام بر امیر مؤمنان بنده خدا
وَاَخی‏ رَسوُلِ اللَّهِ یا مَوْلایَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدِکَ‏
و برادر رسول خدا ای مولای من ای امیر مؤمنان بنده تو و پسر بنده تو
وَابْنُ اَمَتِکَ جآءَکَ مُسْتَجیراً بِذِمَّتِکَ قاصِداً اِلی‏ حَرَمِکَ مُتَوَجِّهاً اِلی‏
و فرزند کنیز تو به نزدت آمده پناه جویم به عهده و ذمه تو قاصدم حرمت را و به‏
مَقامِکَ مُتَوَسِّلاً اِلیَ اللَّهِ تَعالی‏ بِکَ ءَاَدْخُلُ یا مَوْلایَ ءَاَدْخُلُ یا اَمیرَ
مقامت توجه کرده‏ام و به درگاه خدای تعالی بوسیله تو توسل جسته‏ام آیا داخل شوم ای مولای من آیا داخل شوم ای امیر
الْمُؤْمِنینَ ءَاَدْخُلُ یا حُجَّةَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ یا اَمینَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ یا مَلائِکَةَ
مؤمنان آیا داخل شوم ای حجت خدا آیا داخل شوم ای امین خدا آیا داخل شوم ای فرشتگان‏
اللَّهِ الْمُقیمینَ فی‏ هذَا الْمَشْهَدِ یا مَوْلایَ اَتَاْذَنُ لی‏ بِالدُّخوُلِ اَفْضَلَ‏
خدا که در این زیارتگاه مقیم هستید ای مولای من آیا اذن دخولم می‏دهی به بهترین‏
ما اَذِنْتَ لِاَحَدٍ مِنْ اَوْلِیائِکَ فَاِنْ لَمْ اَکُنْ لَهُ اَهْلاً فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِکَ پس‏
اذنی که به یکی از دوستانت داده‏ای؟ که اگر من شایسته آن نیستم تو شایسته آنی
عَتَبه را ببوس و مقدم دار پای راست را پیش از پای چپ و داخل شو و در حال داخل شدن بگو

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَفی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَعَلی‏ مِلَّةِ رَسوُلِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ‏
به نام خدا و (توکل) به خدا و در راه خدا و بر کیش رسول خدا - درود خدا بر او
وَ الِهِ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لی‏ وَارْحَمْنی‏ وَتُبْ عَلَیَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ‏
و آلش - خدایا بیامرز مرا و به من رحم کن و توبه‏ام بپذیر که براستی توئی توبه‏پذیر مهربان‏
پس برو تا محاذی قبر مطهّر شوی و توقّف نما پیش از رسیدن به قبر و رو به قبر کن و بگو

اَلسَّلامُ مِنَ اللَّهِ عَلی‏ مُحَمَّدٍ رَسوُلِ اللَّهِ اَمینِ اللَّهِ عَلی‏ وَحْیِهِ‏
سلام از خدا بر محمد رسول خدا که امین او است بر وحیش‏
وَرِسالاتِهِ وَعَزائِمِ اَمْرِهِ وَمَعْدِنِ الْوَحْیِ وَالتَّنْزیلِ الْخاتِمِ لِما سَبَقَ‏
و پیغامهایش و دستورات حتمیش آن کان وحی و تنزیل که ختم کننده آنچه گذشته‏
وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَالْمُهَیْمِنِ عَلی‏ ذلِکَ کُلِّهِ الشَّاهِدِ عَلَی الْخَلْقِ‏
و گشاینده است آنچه را پس از این آید و نگهبان بر همه آنها است گواه بر خلق،
السِّراجِ الْمُنیرِ وَالسَّلامُ عَلَیْهِ وَرَحْمَةُ اللَّهُ وَبَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏
چراغ تابان و سلام بر او و رحمت خدا و برکاتش خدایا درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الْمَظْلوُمینَ اَفْضَلَ وَاَکْمَلَ وَاَرْفَعَ وَاَشْرَفَ ما
محمد و خاندان مظلومش بهترین و کاملترین و برترین و شریفترین درودی که‏
صَلَّیْتَ عَلی‏ اَحَدٍ مِنْ اَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ وَاَصْفِیآئِکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏
بفرستی بر یکی از پیمبران و رسولان و برگزیدگانت خدایا درود فرست بر
اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَبْدِکَ وَخَیْرِ خَلْقِکَ بَعْدَ نَبِیِّکَ وَاَخی‏ رَسوُلِکَ‏
امیر مؤمنان بنده‏ات و بهترین خلق تو پس از پیامبرت و برادر رسول تو
وَوَصِیِّ حَبیبِکَ الَّذِی انْتَجَبْتَهُ مِنْ خَلْقِکَ وَالدَّلیلِ عَلی‏ مَنْ بَعَثْتَهُ‏
و وصی حبیبت آنکس که او را از خلق خود برگزیدی و دلیل بود بر آن کس که‏
بِرِسالاتِکَ وَدَیَّانِ الدّینِ بِعَدْلِکَ وَفَصْلِ قَضآئِکَ بَیْنَ خَلْقِکَ‏
به رسالتهایت برانگیختی و حاکم در دین از روی عدل و جدا کُنِ حکم تو در میان آفریدگانت‏
وَالسَّلامُ عَلَیْهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْأَئِمَّةِ مِنْ‏
و سلام بر او و رحمت خدا و برکاتش خدایا درود فرست بر پیشوایان از
وُلْدِهِ الْقَوَّامینَ بِاَمْرِکَ مِنْ بَعْدِهِ الْمُطَهَّرینَ الَّذینَ ارْتَضَیْتَهُمْ اَنْصاراً
فرزندانش قیام کنندگان به فرمان خدا پس از رسول تو آن پاکانی که پسندیدی آنها را برای یاری‏
لِدینِکَ وَحَفَظَةً لِسِرِّکَ وَشُهَدآءَ عَلی‏ خَلْقِکَ وَاَعْلاماً لِعِبادِکَ‏
دینت و برای نگهبانی رازت و گواهان بر آفریدگانت و نشانه‏هائی برای بندگانت‏
صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلی‏ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ‏
درودهای تو بر ایشان همگی سلام بر امیر مؤمنان علی بن
اَبیطالِبٍ وَصِیِّ رَسوُلِ اللَّهِ وَخَلیفَتِهِ وَالْقآئِمِ بِاَمْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ سَیِّدِ
ابیطالب وصی رسول خدا و جانشینش و قیام کننده به فرمان او پس از پیامبر و سید
الْوَصِیّینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی‏ فاطِمَةَ بِنْتِ رَسوُلِ اللَّهِ‏
اوصیاء و رحمت خدا و برکاتش سلام بر فاطمه دختر رسول خدا
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَی الْحَسَنِ‏
صلی اللّه علیه و آله بانوی زنان جهانیان سلام بر حسن‏
وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ مِنَ الْخَلْقِ اَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلَی‏
و حسین دو آقای جوانان اهل بهشت از همه خلق سلام بر
الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدینَ اَلسَّلامُ عَلَی الْأَنْبِیآءِ وَالْمُرْسَلینَ اَلسَّلامُ عَلَی‏
امامان راه یافته سلام بر پیمبران و رسولان سلام بر
الْأَئِمَّةَ الْمُسْتَوْدَعینَ اَلسَّلامُ عَلی‏ خآصَّةِ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلَی‏
پیشوایانی که سپرده شدگان (اسرار نبوت) هستند سلام بر خاصّان خدا از آفریدگانش سلام بر
الْمُتَوَسِّمینَ اَلسَّلامُ عَلَی الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ قاموُا بِاَمْرِهِ وَوازَرُوا
دقیق‏نظران نکته‏سنج سلام بر آن مردان با ایمانی که قیام کردند به فرمان او و پشتیبانی کردند
اَوْلِیاءَ اللَّهِ وَخافوُا بِخَوْفِهِمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْمَلآئِکَةِ الْمُقَرَّبینَ اَلسَّلامُ‏
از اولیاء خدا و با ترس آنها آنان نیز ترسیدند سلام بر فرشتگان مقرب حق سلام‏
عَلَیْنا وَعَلی‏ عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ پس برو تا بایستی نزدیک قبر و رو به قبر و پشت‏
بر ما و بر بندگان شایسته خدا
به‏قبله کن و بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ‏
سلام بر تو ای امیر مؤمنان سلام بر تو ای حبیب‏
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ‏
خدا سلام بر تو ای برگزیده خدا سلام بر تو ای ولی خدا سلام‏
عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اِمامَ الْهُدی‏ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
بر تو ای حجّت خدا سلام بر تو ای پیشوای هدایت سلام بر تو ای‏
عَلَمَ التُّقی اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَرُّ التَّقیُّ النَّقیُّ الْوَفِیُ‏
نشانه پرهیزکاری سلام بر تو ای وصی نیکوکار پرهیزکار و پاکیزه با وفا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَموُدَ
سلام بر تو ای پدر بزرگوار حسن و حسین سلام بر تو ای ستون‏
الدّینِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَ الْوَصِیّینَ وَاَمینَ رَبِّ الْعالَمینَ وَدَیَّانَ‏
دین سلام بر تو ای آقای اوصیاء و امانتدار پروردگار جهانیان و حکومت کننده‏
یَوْمِ الدّینِ وَخَیْرَ الْمُؤْمِنینَ وَسَیِّدَ الصِّدّیقینَ وَالصَّفْوَةَ مِنْ سُلالَةِ
در روز جزا (به اذن خدا) و بهترین مؤمنان و آقای صدیقین و برگزیده از نژاد
النَّبِیّینَ وَبابَ حِکْمَةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَخازِنَ وَحْیِهِ وَعَیْبَةَ عِلْمِهِ‏
پیمبران و درب حکمت پروردگار جهانیان و خزینه‏دار وحی او و گنجینه دانشش‏
وَالنَّاصِحَ لِأُمَّةِ نَبِیِّهِ وَالتَّالِیَ لِرَسوُلِهِ وَالْمُواسِیَ لَهُ بِنَفْسِهِ وَالنَّاطِقَ‏
و خیرخواه امت پیامبرش و پیرو رسولش و کسی که جانش را برای او به کف گرفت و گویای‏
بِحُجَّتِهِ وَالدَّاعِیَ اِلی‏ شَریِعَتِهِ وَالْماضِیَ عَلی‏ سُنَّتِهِ اَللّهُمَّ اِنّی‏
به حجتش و دعوت کننده به شریعتش و رونده بر طریقه و روش او خدایا من‏
اَشْهَدُ اَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ رَسوُلِکَ ما حُمِّلَ وَرَعی‏ مَا اسْتُحْفِظَ وَحَفِظَ مَا
گواهی دهم که آنچه بر عهده داشت از جانب رسول تو همه را رساند و نگهداری کرد آنچه از او خواسته شده بود
اسْتوُدِعَ وَحَلَّلَ حَلالَکَ وَحَرَّمَ حَرامَکَ وَاَقامَ اَحْکامَکَ وَجاهَدَ
و حفظ کرد آنچه به او سپرده شده بود و حلال کرد حلال تو را و حرام کرد حرام تو را و برپا داشت احکامت را و پیکار کرد
النَّاکِثینَ فی‏ سَبیلِکَ وَالْقاسِطینَ فی‏ حُکْمِکَ وَالْمارِقینَ عَنْ اَمْرِکَ‏
با پیمان شکنان (اصحاب جمل) در راهت و با زور گویان در حُکمت (معاویه و همدستانش) و با بیرون رفتگان از دین تو (خوارج)
صابِراً مُحْتَسِباً لا تَاْخُذُهُ فیکَ لَوْمَةُ لآئِمٍ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما
بردبارانه و پاداش‏جویانه و در راه تو باکی از سرزنش مردم نداشت خدایا درود فرست بر او بهترین‏
صَلَّیْتَ عَلی‏ اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِکَ وَاَصْفِیآئِکَ وَاَوْصِیآءِ اَنْبِیآئِکَ اَللّهُمَ‏
درودی که بفرستی بر یکی از اولیاء و برگزیدگانت و اوصیاء پیمبرانت خدایا
هذا قَبْرُ وَلِیِّکَ الَّذی‏ فَرَضْتَ طاعَتَهُ وَجَعَلْتَ فی‏ اَعْناقِ عِبادِکَ‏
این قبر ولی تو است که اطاعتش را واجب فرمودی و بیعتش را در گردن بندگانت قرار دادی‏
مُبایَعَتَهُ وَخَلیفَتِکَ الَّذی‏ بِهِ تَاْخُذُ وَتُعْطی‏ وَبِهِ تُثیبُ وَتُعاقِبُ وَقَدْ
و خلیفه‏ات که بوسیله او بگیری و بدهی و به او پاداش نیک یا کیفر دهی و من‏
قَصَدْتُهُ طَمَعاً لِما اَعْدَدْتَهُ لِأَوْلِیآئِکَ فَبِعَظیِمِ قَدْرِهِ عِنْدَکَ وَجَلیلِ‏
آهنگ او کرده‏ام به طمع آنچه آماده کرده‏ای برای دوستانت پس سوگند به آن مرتبه بزرگی که نزد تو دارد و آن موقعیت‏
خَطَرِهِ لَدَیْکَ وَقُرْبَ مَنْزِلَتِهِ مِنْکَ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ
شایانی که در پیش تو دارد و منزلت نزدیکش درود فرست بر محمد و آل محمد
وَافْعَلْ بی‏ ما اَنْتَ اَهْلُهُ فَاِنَّکَ اَهْلُ الْکَرَمِ وَالْجُودِ وَاَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
و انجام ده با من آنچه را تو شایسته آنی که براستی تو اهل بزرگواری و بخششی و سلام بر تو ای‏
مَوْلایَ وَعَلی‏ ضَجیعَیْکَ آدَمَ وَنوُحٍ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ پس ضریح را
مولای من و بر دو آرمیده در کنارت آدم و نوح و رحمت خدا و برکاتش
ببوس و در جانب سر بایست و بگو: یا مَوْلایَ اِلَیْکَ وُفوُدی‏ وَبِکَ اَتَوَسَّلُ اِلی‏
ای مولای من ورودم بر تو است و بوسیله تو توسل جویم به درگاه‏
رَبّی‏ فی‏ بُلوُغِ مَقْصوُدی‏ وَاَشْهَدُ اَنَّ الْمُتَوَسِّلَ بِکَ غَیْرُ خائِبٍ‏
پروردگارم در رسیدن به مقصود خویش و گواهی دهم که هر کس به تو توسل جوید نومید نشود
وَالطَّالِبَ بِکَ عَنْ مَعْرِفَةٍ غَیْرُ مَرْدوُدٍ اِلاَّ بِقَضآءِ حَوآئِجِهِ فَکُنْ لی‏
و جوینده به توسط تو از روی معرفت باز نگردد جز با حاجات برآورده شده پس تو
شَفیعاً اِلَی اللَّهِ رَبِّکَ وَرَبّی‏ فی‏ قَضآءِ حَوآئِجی‏ وَتَیْسیرِ اُمُوری‏
شفیع من شو به درگاه خدا پروردگار تو و پروردگار من در برآمدن حاجتهایم و آسان شدن کارهایم‏
وَکَشْفِ شِدَّتی‏ وَغُفْرانِ ذَنْبی‏ وَسَعَةِ رِزْقی‏ وَتَطْویلِ عُمْری‏
و برطرف شدن سختیم و آمرزش گناهم و فراخی روزیم و درازی عمرم‏
وَاِعْطآءِ سُؤْلی‏ فی‏آخِرَتی‏ وَدُنْیایَ اَللّهُمَّ الْعَنْ‏قَتَلَةَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ‏
و دادن خواسته‏ام در آخرتم و در دنیایم خدایا لعنت فرست بر کشندگان امیر مؤمنان‏
اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْأَئِمَّةِ
خدایا لعنت فرست بر کُشَندِگان حسن و حسین خدایا لعنت فرست بر کشندگان امامان‏
وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً لا تُعَذِّبُهُ اَحَداً مِنَ الْعالَمینَ عَذاباً کَثیراً لاَ
و عذابشان کن به عذابی دردناک که تاکنون کسی از جهانیان را بدان عذاب نکرده باشی عذابی بسیار
انْقِطاعَ لَهُ وَلا اَجَلَ وَلا اَمَدَ بِما شآقُّوا وُلاةَ اَمْرِکَ وَاَعِدَّ لَهُمْ عَذاباً
که بریده نشود و پایان و مدت نداشته باشد به سزای آن دشمنیهائی که با کاردارانت کردند و برای آنها عذابی‏
لَمْ تُحِلَّهُ بِاَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ اَللّهُمَّ وَاَدْخِلْ عَلی‏ قَتَلَةِ اَنْصارِ رَسوُلِکَ‏
مهیا گردان که به هیچ یک از خلق خود وارد نکرده باشی خدایا و وارد کن بر کشندگان یاران رسولت‏
وَعَلی‏ قَتَلَةِ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَعَلی‏ قَتَلَةِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلی‏
و بر کُشندگان امیر مؤمنان و بر کُشندگان حسن و حسین و بر
قَتَلَةِ اَنْصارِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَقَتَلَةِ مَنْ قُتِلَ فی‏ وِلایَةِ الِ مُحَمَّدٍ
کشندگان یاران حسن و حسین و کُشندگان هرکس که در راه دوستی آل محمد کشته شده است‏
اَجْمَعینَ عَذاباً اَلیماً مُضاعَفاً فی‏ اَسْفَلِ دَرَکٍ مِنَ الْجَحیمِ لا یُخَفَّفُ‏
عذابی دردناک و دو چندان در پائین‏ترین طبقه جهنم که تخفیف پیدا نکند
عَنْهُمُ الْعَذابُ وَهُمْ فیهِ مُبْلِسوُنَ مَلْعوُنوُنَ ناکِسوُا رُؤُسِهِمْ عِنْدَ
از آنها عذاب و در آنجاسخت غمزده باشند و مورد لعن قرار گرفته و سر به زیر در پیشگاه‏
رَبِّهِمْ قَدْ عایَنوُا النَّدامَةَ وَالْخِزْیَ الطَّویلَ لِقَتْلِهِمْ عِتْرَةَ اَنْبِیآئِکَ‏
پروردگارشان که ببینند به عیان پشیمانی و رسوائی طولانی را به کیفر اینکه کشتند خاندان پیمبران‏
وَرُسُلِکَ وَاَتْباعَهُمْ مِنْ عِبادِکَ الصَّالِحینَ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ فی‏ مُسْتَسِرِّ
و رسولان تو و پیروانشان را از بندگان شایسته‏ات خدایا لعنتشان کن در نهانترین‏
السِّرِّ وَظاهِرِ الْعَلانِیَةِ فی‏ اَرْضِکَ وَسَمآئِکَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی‏ قَدَمَ‏
نهان و آشکار عیان در زمین و در آسمان خدایا قرار ده برای من گامی‏
صِدْقٍ فی‏ اَوْلِیآئِکَ وَحَبِّبْ اِلَیَّ مَشاهِدَهُمْ وَمُسْتَقَرَّهُمْ حَتّی‏
از روی صدق و راستی درباره دوستانت و دوست گردان پیش من زیارتگاه و جایگاهشان را تا آنگاه‏
تُلْحِقَنی‏ بِهِمْ وَتَجْعَلَنی‏ لَهُمْ تَبَعاً فِی الدُّنْیا وَالْأ خِرَةِ یا اَرْحَمَ‏
که مرا بدیشان ملحق گردانی و پیرو ایشانم کنی در دنیا و آخرت ای مهربانترین‏
الرَّاحِمینَ پس ضریح را ببوس و پشت به قبله بایست و رو به جانب قبر امام حسین‏علیه السلام‏
مهربانان
کن و بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏
سلام بر تو ای اباعبداللّه سلام بر تو ای فرزند رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ
سلام بر تو ای پسر امیر مؤمنان سلام بر تو ای پسر فاطمه‏
الزَّهْرآءِ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْأَئِمَّةِ الْهادینَ‏
زهرا بانوی زنان جهانیان سلام بر تو ای پدر امامان راهنمای‏
الْمَهْدِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَریعَ الدَّمْعَةِ السَّاکِبَةِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
راه یافته سلام بر تو ای کشته اشگ‏ریزان سلام بر تو ای‏
صاحِبَ الْمُصیبَةِ الرَّاتِبَةِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلی‏ جَدِّکَ وَاَبیکَ اَلسَّلامُ‏
صاحب مصیبت پیاپی و همیشگی سلام بر تو و بر جدت و پدرت سلام‏
عَلَیْکَ وَعَلی‏ اُمِّکَ وَاَخیکَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِیَّتِکَ‏
بر تو و بر مادرت و برادرت سلام بر تو و بر امامان از فرزندانت‏
وَبَنیکَ اَشْهَدُ لَقَدْ طَیَّبَ اللَّهُ بِکَ التُّرابَ وَاَوْضَحَ بِکَ الْکِتابَ وَجَعَلَکَ‏
و پسرانت گواهی دهم که راستی خدا خاک (بی‏ارزش) را بوسیله تو خوشبو کرد و (حقایق) قرآن را به تو واضح کرد و قرار داد
وَاَباکَ وَجَدَّکَ وَاَخاکَ وَبَنیکَ عِبْرَةً لِأُولِی الْأَلْبابِ یَابْنَ الْمَیامینِ‏
تو را و پدرت و جدت و برادرت و فرزندانت را مایه عبرت و پندی برای صاحبان خرد ای فرزند مردان خجسته‏
الْأَطْیابِ التَّالینَ الْکِتابَ وَجَّهْتُ سَلامی‏ اِلَیْکَ صَلَواتُ اللَّهِ‏
و پاک و آن خوانندگان قرآن سلامم را بسوی تو متوجه کنم درودهای خدا
وَسَلامُهُ عَلَیْکَ وَجَعَلَ اَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی‏ اِلَیْکَ ما خابَ مَنْ‏
و سلام او بر تو باد و قرار دهد دلهای مردم را هواخواه تو، نومید نشد آن کس که به تو
تَمَسَّکَ بِکَ وَلَجَاَ اِلَیْکَ پس برو نزد پای قبر بایست و بگو: اَلسَّلامُ عَلی‏ اَبِی‏
متمسک گشت و به تو پناه آورد سلام بر پدر
الْأَئِمَّةَ وَخَلیلِ النُّبُوَّةِ وَالْمَخْصوُصِ بِالْأُخُوَّةِ اَلسَّلامُ عَلی‏ یَعْسوُبِ‏
امامان و خلیل نبوت و مخصوص به برادری (پیغمبر) سلام بر بزرگ‏
الدِّینِ وَالْأیمانِ وَکَلِمَةِ الرَّحْمنِ اَلسَّلامُ عَلی‏ میزانِ الْأَعْمالِ‏
دین و ایمان و کلمه خدای رحمان سلام بر میزان اعمال‏
وَمُقَلِّبِ الْأَحْوالِ وَسَیْفِ ذِی الْجَلالِ وَساقِی السَّلْسَبیلِ الزُّلالِ‏
و زیر و رو کننده احوال و شمشیر خدای ذوالجلال و ساقی آب زلال سلسبیل‏
اَلسَّلامُ عَلی‏ صالِحِ الْمُؤْمِنینَ وَوارِثِ عِلْمِ النَّبِیّینَ وَالْحاکِمِ یَوْمَ‏
سلام بر شایسته مؤمنان و وارث دانش پیمبران و حکومت کننده در روز
الدِّینِ اَلسَّلامُ عَلی‏ شَجَرَةِ التَّقْوی‏ وَسامِعِ السِّرِ وَالنَّجْوی‏ اَلسَّلامُ‏
جزا سلام بر نهال کهنسال تقوا و پرهیزکاری و شنوای راز و سخنان پنهانی سلام‏
عَلی‏ حُجَّةِ اللَّهِ الْبالِغَةِ وَنِعْمَتِهِ السَّابِغَةِ وَنِقْمَتِهِ الدَّامِغَةِ اَلسَّلامُ عَلَی‏
بر حجت رَسای خدا و نعمت فراوانش و عذاب کوبنده‏اش سلام بر
الصِّراطِ الْواضِحِ وَالنَّجْمِ اللاَّئِحِ وَالْأِمامِ النَّاصِحِ وَالزِّنادِ الْقادِحِ‏
راه نمایان و اختر فروزان و پیشوای خیرخواه و مشعل تابان‏
وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ پس بگو: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِ‏
و رحمت خدا و برکاتش بر او باد خدایا درود فرست بر امیر مؤمنان علی‏
بْنِ اَبیطالِبِ اَخی‏ نَبِیِّکَ وَوَلِیِّهِ وَناصِرِهِ وَوَصِیِّهِ وَوَزِیرِهِ وَمُسْتَوْدَعِ‏
بن ابیطالب برادر پیامبرت و ولی و یاور و وصی و وزیر و نگهدار
عِلْمِهِ وَمَوْضِعِ سِرِّهِ وَبابِ حِکْمَتِهِ وَالنَّاطِقِ بِحُجَّتِهِ وَالدَّاعی‏ اِلی‏
دانشش و جایگاه رازش و درب حکمتش و گویای برهانش و خواننده بسوی‏
شَریعَتِهِ وَخَلیفَتِهِ فی‏ اُمَّتِهِ وَمُفَرِّجِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ قاصِمِ الْکَفَرَةِ
شریعتش و جانشین او در امتش و دور کننده اندوه از چهره‏اش شکننده (شوکت) کافران‏
وَمُرْغِمِ الْفَجَرَةِ الَّذی‏ جَعَلْتَهُ مِنْ نَبِیِّکَ بِمَنْزِلَةِ هاروُنَ مِنْ موُسی‏
و به خاک مالنده (بینی) فاجران آن کس که منزلتش را نسبت به پیامبرت منزلت هارون از موسی قرار دادی‏
اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ‏
خدایا دوست دار دوستدارش را و دشمن دار هر که دشمنش دارد و یاری کن هر که یاریش کند و خوار کن هر که‏
خَذَلَهُ وَالْعَنْ مَنْ نَصَبَ لَهُ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْأخِرینَ وَصَلِّ عَلَیْهِ اَفْضَلَ‏
دست از یاریش باز دارد و لعنت کن هر که در برابرش بایستد از اولین و آخرین و درود فرست بر او بهترین‏
ما صَلَّیْتَ عَلی‏ اَحَدٍ مِنْ اَوْصِیآءِ اَنْبِیآئِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ پس برگرد به‏
درودی را که بفرستی بر یکی از اوصیاء پیمبرانت ای پروردگار جهانیان
جانب سر از برای زیارت حضرت آدم‏علیه السلام و نوح‏علیه السلام و در زیارت آدم بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو ای‏
صَفِیَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَبِیَّ اللَّهِ‏
برگزیده خدا سلام برتو ای حبیب خدا سلام برتو ای پیامبر خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفَةَ اللَّهِ فی‏ اَرْضِهِ‏
سلام بر تو ای امانتدار خدا سلام بر تو ای خلیفه خدا در روی زمین‏
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْبَشَرِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلی‏ روُحِکَ وَبَدَنِکَ‏
سلام بر تو ای پدر افراد بشر سلام بر تو و بر روح و بدنت‏
وَعَلَی الطَّاهِرینَ مِنْ وُلْدِکَ وَذُرِّیَّتِکَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ صَلوةً لا
و بر پاکان از فرزندانت و نژادت و درود خدا برتو درودی که‏
یُحْصیها اِلاَّ هُوَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ و در زیارت نوح‏علیه السلام بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ‏
شماره‏اش نتواند جز او و رحمت خدا و برکاتش سلام بر تو
یا نَبِیَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفِیَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ‏
ای پیامبر خدا سلام بر تو ای برگزیده خدا سلام بر تو ای ولی خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا شَیْخَ الْمُرْسَلینَ اَلسَّلامُ‏
سلام بر تو ای حبیب خدا سلام بر تو ای بزرگ رسولان سلام‏
عَلَیْکَ یا اَمینَ اللَّهِ فی‏ اَرْضِهِ صَلَواتُ اللَّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْکَ وَعَلی‏
بر تو ای امانتدار خدا در زمین درودهای خدا و سلامش بر تو و بر
روُحِکَ وَبَدَنِکَ وَعَلَی الطَّاهِرینَ مِنْ وُلْدِکَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ‏
روح تو و بدنت و بر پاکان از فرزندانت و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد
پس شش رکعت نماز بکن دو رکعت برای امیرالمؤمنین‏علیه السلام در رکعت اول بعد از سوره فاتحة الکتاب سوره الرّحمن بخوان و در رکعت دوم سوره یس و بعد از نماز تسبیح حضرت فاطمه‏
زهراعلیها السلام را بخوان و طلب آمرزش از خدا بکن و از برای خود دعا کن و بگو: اَللّهُمَّ اِنّی‏
خدایا من‏
صَلَّیْتُ هاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّةً مِنّی‏ اِلی‏ سَیِّدی‏ وَمَوْلایَ وَلِیِّکَ‏
خواندم این دو رکعت نماز را که هدیه‏ای باشد از من بسوی آقا و مولایم ولی تو
وَاَخی‏ رَسوُلِکَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَسَیِّدِ الْوَصِیّینَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِبٍ‏
و برادر رسولت امیر مؤمنان و آقای اوصیاء علی بن ابی‏طالب‏
صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَعَلی‏ آلِهِ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ
- که درودهای خدا بر او و بر آلش باد - خدایا پس درود فرست بر محمد و آل محمد
وَتَقَبَّلْها مِنّی‏ وَاجْزِنی‏ عَلی‏ ذلِکَ جَزآءَ الْمُحْسِنینَ اَللّهُمَّ لَکَ‏
و بپذیر آن را از من و پاداشم ده بر آن به پاداش نیکو کاران خدایا من برای تو
صَلَّیْتُ وَلَکَ رَکَعْتُ وَلَکَ سَجَدْتُ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لِأَ نَّهُ لا
نماز خواندم و برای تو رکوع کردم و برای تو سجده کردم توئی که یگانه‏ای و شریک نداری زیرا که‏
تَکوُنُ الصَّلوةُ وَالرُّکوُعُ وَالسُّجوُدُ اِلاَّ لَکَ لِأَ نَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ
نماز و رکوع و سجود جز برای تو نیست زیرا توئی آن خدائی که معبودی جز
اَنْتَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَتَقَبَّلْ مِنّی‏ زِیارَتی‏
تو نیست خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و بپذیر از من زیارتم را
وَاعْطِنی‏ سُؤْلی‏ بِمُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّاهِرینَ و چهار رکعت دیگر را هدیه آدم‏علیه السلام‏
و عطا کن به من خواسته‏ام را به حق محمد و خاندان پاکش
و نوح‏علیه السلام گردان پس سجده شکر بجا آور و در سجده بگو: اَللّهُمَّ اِلَیْکَ تَوَجَّهْتُ‏
خدایا به درگاه تو رو آوردم‏
وَبِکَ اعْتَصَمْتُ وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتی‏ وَرَجآئی‏
و به تو تمسک جستم و بر تو توکل کردم خدایا توئی اعتمادگاه و مایه امید من‏
فَاکْفِنی‏ ما اَهَمَّنی‏ وَما لا یُهِمُّنی‏ وَما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّی‏ عَزَّ جارُکَ‏
از من کفایت کن آنچه مرا به اندیشه خود فرو برده و آنچه که اندیشه مرا مشغول نکرده و آنچه را تو بدان داناتر از منی پناهنده تو
وَجَلَّ ثَنآؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَقَرِّبْ‏
عزیز است و مدح و ثنایت والا است معبودی جز تو نیست درود فرست بر محمد و آل محمد و
فَرَجَهُمْ پس جانب راست رو را بر زمین گذار و بگو: اِرْحَمْ ذُلّی‏ بَیْنَ یَدَیْکَ‏
فرج آنان را نزدیک کن رحم کن به خواری من در برابرت‏
وَتَضَرُّعی‏ اِلَیْکَ وَوَحْشَتی‏ مِنَ النَّاسِ وَاُنْسی‏ بِکَ یا کَریمُ یا کَریمُ‏
و زاریم به درگاهت و به ترس و وحشتم از مردم و انسم به تو ای کریم ای بزرگوار
یا کَریمُ پس جانب چپ رو را بر زمین گذار و بگو: لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ رَبّی‏ حَقّاً حَقّاً
ای بزرگوار معبودی جز خدا پروردگارم نیست‏
سَجَدْتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقّاً اَللّهُمَّ اِنَّ عَمَلی‏ ضَعیفٌ فَضاعِفْهُ‏
سجده کنم پروردگارا از روی پرستش خدایا براستی کردارم ناتوان است پس آن را دو چندان کن‏
لی‏ یا کَریمُ یا کَریمُ یا کَریمُ پس برو به سجود و صد مرتبه بگو شُکْراً و جهدکن‏
برایم ای بزرگوار ای بزرگوار ای بزرگوار
در دعا که این موضع طلبیدن مطالب است و استغفار بسیار بکن که محلّ آمرزش گناهان است و حاجات خود را از خدا طلب نما که مقام استجابت دعاها است و سیّد بن طاوس در مزار و غیر او گفته‏اند که هر نمازی‏که بجا می‏آوری چه فریضه و چه نافله مادامی‏که در نجف‏
می‏باشی بخوان بعدازآن این دعا را: اَللّهُمَّ لابُدَّ مِنْ اَمْرِکَ وَلابُدَّ مِنْ قَدَرِکَ‏
خدایا چاره‏ای نیست از دستورت و چاره‏ای نیست از تقدیرت‏
وَلابُدَّ مِنْ قَضآئِکَ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِکَ اَللّهُمَّ فَما قَضَیْتَ عَلَیْنا
و چاره‏ای نیست از قضایت و جنبش و نیروئی نیست جز به تو خدایا پس آنچه بر ما معین کرده‏ای‏
مِنْ قَضآءٍ اَوْ قَدَّرْتَ عَلَیْنا مِنْ قَدَرٍ فَاعْطِنا مَعَهُ صَبْراً یَقْهَرُهُ‏
از قضای خود یا مقدر فرموده‏ای از تقدیر خویش پس چنان شکیبائی برای تحمل آن نیز به ما بده که آن را مقهور
وَیَدْمَغُهُ وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً فی‏ رِضْوانِکَ یُنْمی‏ فی‏ حَسَناتِنا
خویش کند و بکوبدش و آن شکیبائی را برای ما بالابر در بهشت رضوان تا افزوده گردد در حسنات ما
وَتَفْضیلِنا وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا وَمَجْدِنا وَنَعْمآئِنا وَکَرامَتِنا فِی الدُّنْیا
و برتری و سیادت و شرف و شوکت و نعمتها و کرامتهای ما در دنیا
وَالْأخِرَةِ وَلا تَنْقُصْ مِنْ حَسَناتِنا اَللّهُمَّ وَما اَعْطَیْتَنا مِنْ عَطآءٍ اَوْ
و آخرت و چیزی از حسنات ما کم مکن خدایا آنچه به ما داده‏ای از عطا یا
فَضَّلْتَنا بِهِ مِنْ فَضیلَةٍ اَوْ اَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ کَرامَةٍ فَاعْطِنا مَعَهُ شُکْراً
فضیلتی که به ما داده‏ای یا کرامتی که ما را بدان گرامی داشته‏ای پس به همراه آن سپاسگزاری و شکری نیز به ما بده‏
یَقْهَرُهُ وَیَدْمَغُهُ وَاجْعَلْهُ لَنا صاعِداً فی‏ رِضْوانِکَ وَفی‏ حَسَناتِنا
که آن را مقهور ساخته و بکوبدش و بالا رونده‏اش کن در بهشت رضوانت و در حسنات‏
وَسُؤْدَدِنا وَشَرَفِنا وَنَعْمآئِکَ وَکَرامَتِکَ فِی الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ وَلا
و سیادت و شرف ما و نعمتهای تو و کرامتت در دنیا و آخرت‏
تَجْعَلْهُ لَنا اَشَراً وَلا بَطَراً وَلا فِتْنَةً وَلا مَقْتاً وَلا عَذاباً وَلا خِزْیاً فی‏
و قرارش مده برای ما خودخواهی و خوش‏گذرانی و نه فتنه و نه کینه‏توزی و نه عذاب و رسوائی در
الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ اَللّهُمَّ اِنَّا نَعوُذُ بِکَ مِنْ عَثْرَةِ اللِّسانِ وَسُوءِ الْمَقامِ‏
دنیا و آخرت خدایا ما به تو پناه بریم از لغزش زبان و بدی جایگاه‏
وَخِفَّةِ الْمیزانِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَلَقِّنا حَسَناتِنا
و سبک بودن میزان عمل خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و تلقین کن به ما اعمال نیک ما را
فِی الْمَماتِ وَلا تُرِنا اَعْمالَنا حَسَراتٍ وَلا تُخْزِنا عِنْدَ قَضآئِکَ وَلا
در عالم مرگ و اعمال ما را بصورت حسرت‏آمیز به ما نشان مده و رسوایمان مکن در هنگام قضاوت و
تَفْضَحْنا بِسَیِّئاتِنا یَوْمَ نَلْقاکَ وَاجْعَلْ قُلوُبَنا تَذْکُرُکَ وَلا تَنْساکَ‏
حکومتت و مفتضحمان مکن به کردار بدمان در روز دیدارت و دلهای ما را چنان کن که یادت کند و فراموشت نکند
وَتَخْشاکَ کَاَنَّها تَراکَ حَتّی‏ نَلْقاکَ وَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ
و از تو بترسد آن چنان که گویا تو را می‏بیند تا بدان هنگام که دیدارت کنیم و درود فرست بر محمد و آل محمد
وَبَدِّلْ سَیِّئاتِنا حَسَناتٍ وَاجْعَلْ حَسْناتِنا دَرَجاتٍ وَاجْعَلْ دَرَجاتِنا
و تبدیل کن بدیهای ما را به نیکیها و نیکیهامان را قرار ده درجات و درجاتمان را
غُرُفاتٍ وَاجْعَلْ غُرُفاتِنا عالِیاتٍ اَللّهُمَّ وَاَوْسِعْ لِفَقیرِنا مِنْ سَعَةِ ما
غرفه‏ها و غرفه‏هامان را بلند گردان خدایا وسیع گردان برای بینوایان ما از وسعت آنچه‏
قَضَیْتَ عَلی‏ نَفْسِکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَمُنَّ عَلَیْنا
بر خود مقرر فرمودی خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و منت بِنِه بر ما
بِالْهُدی‏ مااَبْقَیْتَنا وَالْکَرامَةِ مااَحْیَیْتَنا وَالْکَرامَةِ اِذا تَوَفَّیْتَنا وَالْحِفْظِ
به‏هدایت تا در این جهان نگاهمان داری و به کرامت زنده‏مان داری و نیز به کرامت هنگامی‏که میراندی ما را وبه‏نگهداری‏
فیما بَقِیَ مِنْ عُمْرِنا وَالْبَرَکَةِ فیما رَزَقْتَنا وَالْعَوْنِ عَلی‏ ما حَمَّلْتَنا
محافظتمان در آنچه باقی مانده از عمر ما و برکت در آنچه روزیمان کرده‏ای و به یاری دادن در آنچه به ماتکلیف فرمودی‏
وَالثَّباتِ عَلی‏ ما طَوَّقْتَنا وَلا تُؤاخِذْنا بِظُلْمِنا وَلا تُقایِسْنا بِجَهْلِنا
و به استقامت و پایداری در آنچه به گردن ما نهادی و مگیر ما را به ستممان و نسنج ما را به نادانیمان‏
وَلا تَسْتَدْرِجْنا بِخَطایانا وَاجْعَلْ اَحْسَنَ ما نَقوُلُ ثابِتاً فی‏ قُلوُبِنا
و بتدریج ما را مغرور به خطاهایمان مکن و قرار ده بهترین سخنی را که ما می‏گوئیم پابرجا در دلهامان‏
وَاجْعَلْنا عُظَمآءَ عِنْدَکَ وَاَذِلَّةً فی‏ اَنْفُسِنا وَانْفَعْنا بِما عَلَّمْتَنا وَزِدْنا
و بگردان ما را در پیش خودت بزرگ و در پیش خودمان خوار و زبون و سود بخش به ما در آنچه به ما یاد دادی و بیفزا
عِلْماً نافِعاً وَاَعوُذُ بِکَ مِنْ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَمِنْ عَیْنٍ لا تَدْمَعُ وَمِنْ‏
ما را به دانشی سودمند و پناه برم به تو از دلی که نترسد و از چشمی که اشک نریزد و از
صَلوةٍ لا تُقْبَلُ اَجِرْنا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ یا وَلِیَّ الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ سید در
نمازی که پذیرفته نشود پناه ده ما را از بدی آشوبها ای سرپرست دنیا و آخرت
مصباح الزّائر فرموده دعاء دیگر که مستحبّ است در عقب نماز زیارت امیرالمؤمنین‏علیه السلام خوانده شود یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّینَ الخ فقیر گوید که این دعاء همان دعاء صَفوان است که معروف شده به دعاء علقمه و خواهد آمد انشاءالله در ذیل زیارت عاشورا و بدانکه مستحب است زیارت سر امام حسین‏علیه السلام در نزد قبر امیرالمؤمنین‏علیه السلام و در وسائل و مستدرک یک باب برای آن مرقوم داشته‏اند و در مستدرک از مَزار محمّد ابن المشهدی نقل کرده که حضرت صادق‏علیه السلام زیارت کرد سر امام حسین‏علیه السلام را نزد سر امیرالمؤمنین‏علیه السلام و
نماز گذارد نزد آن چهار رکعت و زیارت این است: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسوُلِ اللَّهِ‏
سلام بر تو ای فرزند رسول خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ الصِّدیقَةِ
سلام بر تو ای پسر امیر مؤمنان سلام بر تو ای فرزند صدیقه‏
الطَّاهِرَةِ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ‏
طاهره بانوی زنان جهانیان سلام بر تو ای مولای من ای ابا عبداللّه‏
وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَآتَیْتَ الزَّکوةَ
و رحمت خدا و برکاتش گواهی دهم که تو براستی برپا داشتی نماز را و بدادی زکات را
وَاَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتَلَوْتَ الْکِتابَ حَقَ‏
و امر به معروف کردی و نهی از منکر کردی و تلاوت کردی قرآن را آنطور که‏
تِلاوَتِهِ وَجاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَصَبَرْتَ عَلَی الْأَذی‏ فی‏ جَنْبِهِ‏
بایست و پیکار کردی در راه خدا چنانچه شایسته بود و شکیبائی کردی بر آزار (دشمنان) در مورد خداوند
مُحْتَسِباً حَتّی‏ اَتیکَ الْیَقینُ وَاَشْهَدُ اَنَّ الَّذینَ خالَفوُکَ وَحارَبوُکَ‏
برای درک پاداش تا آنگاه که مرگت فرا رسید و گواهی دهم که براستی آنانکه با تو مخالفت کردند و با تو جنگیدند
وَاَنَّ الَّذینَ خَذَلوُکَ وَالَّذینَ قَتَلوُکَ مَلْعوُنوُنَ عَلی‏ لِسانِ النَّبِیِ‏
و هم چنین آنانکه دست از یاریت برداشتند و آنانکه تو راکشتند همگی ملعونند (و از رحمت حق دورند) به گفته پیامبر
الْأُمِّیِ وَقَدْ خابَ مَنِ افْتَری‏ لَعَنَ اللَّهُ الظَّالِمینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلینَ‏
امّی و نومید شود هر که افتراء (بر پیمبر) بندد خدا لعنت کند ستمکاران شما را از اولین‏
وَالْأخِرینَ وَضاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذابَ الْأَلیمَ اَتَیْتُکَ یا مَوْلایَ یَا بْنَ‏
و آخرین و چند برابر کند بر ایشان عذاب دردناک را به درگاهت آمده‏ام برای زیارتت ای مولای من ای فرزند
رَسوُلِ اللَّهِ زائِراً عارِفاً بِحَقِّکَ مُوالِیاً لِأَوْلِیآئِکَ مُعادِیاً لِأَعْدآئِکَ‏
رسول خدا در حالی‏که شناسای به حق توأم و دوستدار دوستانت و دشمن دشمنانت هستم‏
مُسْتَبْصِراً بِالْهُدَی الَّذی‏ اَنْتَ عَلَیْهِ عارِفاً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَکَ‏
و بینایم به هدایتی که بر آن هستی و کاملاً می‏شناسم گمراهی آن کس که با تو مخالفت کرد
فَاشْفَعْ لی‏ عِنْدَ رَبِّکَ مؤلّف گوید: که اگر همین زیارت را در مسجد حَنّانَه بخوانند
پس تو شفاعت کن برای من نزد پروردگارت
نیز مناسب است زیرا که شیخ محمّد بن المشهدی روایت کرده است که حضرت صادق‏علیه السلام در مسجد حَنّانَه حضرت امام حسین‏علیه السلام را چنین زیارت کرد و چهار رکعت نماز گذارد و مستور نماند آنکه مسجد حَنّانه از مساجد شریفه نجف اشرفست و در خبر رسیده که سر مبارک امام حسین‏علیه السلام آنجا است و در خبری است که حضرت صادق‏علیه السلام در آنجا دو رکعت نماز کرد پرسیدند از آن حضرت که این چه نمازیست فرمود این موضع سر جدّم حسین بن علیّ‏علیهما السلام است که آن را در اینجا گذاشتند چون از کربلا آمدند آنگاه آن را به نزد عبیداللّه بن زیاد بردند
و روایت شده از آن حضرت که فرمودند در آنجا این دعا را بخوان: اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَری‏
خدایا تو می‏بینی‏
مَکانی‏ وَتَسْمَعُ کَلامی‏ وَلا یَخْفی‏ عَلَیْکَ شَیْ‏ءٌ مِنْ اَمْری‏ وَکَیْفَ‏
جای مرا و می‏شنوی سخنم را و پوشیده نیست بر تو چیزی از کار من و چگونه‏
یَخْفی‏ عَلَیْکَ ما اَنْتَ مُکَوِّنُهُ وَبارِئُهُ وَقَدْ جِئْتُکَ مُسْتَشْفِعاً بِنَبِیِّکَ‏
پوشیده ماند بر تو چیزی که خود ایجادش کرده و پدیدش آوردی و من بدرگاهت آمده و شفیع گردانم به نزد تو پیامبرت‏
نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَمُتَوَسِّلاً بِوَصِیِّ رَسوُلِکَ فَاَسْئَلُکَ بِهِما ثُباتَ الْقَدَمِ‏
پیامبر رحمت را و توسل جویم به وصی پیامبرت پس از تو خواهم به حق آن دو بزرگوار ثبات قدم‏
وَالْهُدی وَالْمَغْفِرَةَ فِی الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ
و هدایت و آمرزش را در دنیا و آخرت‏

زیارت دویّم‏
زیارت معروفه به امین اللَّه است که در نهایت اعتبار است و در تمام کتب مَزارِیَّة ومصابیح نقل شده است و علامه مجلسی‏رحمه الله فرمود که آن بهترین زیارات است از جهت متن و سند و باید که در جمیع روضات مقدّسه بر این مواظبت نمایند و کیفیّت آن چنان است که به سندهای معتبر روایت شده از جابر از امام محمد باقر علیه السلام که امام زین العابدین علیه السلام به زیارت‏
امیرالمؤمنین‏علیه السلام آمد و نزد قبر آن حضرت ایستاد و گریست و گفت: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو ای‏
اَمینَ اللَّهِ فی‏ اَرْضِهِ وَحُجَّتَهُ عَلی‏ عِبادِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ
امانتدار خدا در زمین او و حجتش بر بندگان او سلام بر تو ای امیر
الْمُؤْمِنینَ اَشْهَدُ اَنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ‏
مؤمنان گواهی دهم که تو در راه خدا جهاد کردی چنانچه باید و رفتار کردی به کتاب خدا (قرآن)
وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَتّی‏ دَعاکَ اللَّهُ اِلی‏ جِوارِهِ‏
و پیروی کردی از سنتهای پیامبرش - صلی اللّه علیه و آله - تا اینکه خداوند تو را به جوار خویش‏
فَقَبَضَکَ اِلَیْهِ بِاخْتِیارِهِ وَاَ لْزَمَ اَعْدائَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مالَکَ مِنَ الْحُجَجِ‏
دعوت فرمود و به اختیار خودش جانت را قبض نمود و ملزم کرد دشمنانت را به حجت و برهان با حجتهای‏
الْبالِغَةِ عَلی‏ جَمیعِ خَلْقِهِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسی‏ مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ‏
رسای دیگری که با تو بود بر تمامی خلق خود، خدایا قرار ده نفس مرا آرام به تقدیرت‏
راضِیَةً بِقَضآئِکَ مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَدُعآئِکَ مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ اَوْلِیآئِکَ‏
و خوشنود به قضایت و حریص به ذکر و دعایت و دوستدار برگزیدگان دوستانت‏
مَحْبُوبَةً فی‏ اَرْضِکَ وَسَمآئِکَ صابِرَةً عَلی‏ نُزُولِ بَلائِکَ شاکِرَةً
و محبوب در زمین و آسمانت و شکیبا در مورد نزول بلایت و سپاسگزار
لِفَواضِلِ نَعْمآئِکَ ذاکِرَةً لِسَوابِغِ آلآئِکَ مُشْتاقَةً اِلی‏ فَرْحَةِ لِقآئِکَ‏
در برابر نعمتهای فزونت و متذکر عطایای فراوانت مشتاق به شاد گشتن دیدارت توشه‏گیر پرهیزکاری‏
مُتَزَوِّدَةً التَّقْوی‏ لِیَوْمِ جَزآئِکَ مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ اَوْلِیآئِکَ مُفارِقَةً
برای روز پاداشت پیروی کننده روشهای دوستانت دوری گزیننده‏
لِأَخْلاقِ اَعْدائِکَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْیا بِحَمْدِکَ وَثَنآئِکَ پس پهلوی‏
اخلاق دشمنانت سرگرم از دنیا به ستایش و ثنایت
روی مبارک خود را برقبر گذاشت وگفت: اَللّهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتینَ اِلَیْکَ والِهَةٌ
خدایا براستی دلهای فروتنان درگاهت بسوی تو حیران است‏
وَسُبُلَ الرَّاغِبینَ اِلَیْکَ شارِعَةٌ وَاَعْلامَ الْقاصِدینَ اِلَیْکَ واضِحَةٌ
و راههای مشتاقان به جانب تو باز است و نشانه‏های قاصدان کویت آشکار و نمایان است‏
وَاَفْئِدَةَ الْعارِفینَ مِنْکَ فازِعَةٌ وَاَصْواتَ الدَّاعینَ اِلَیْکَ صاعِدَةٌ
و قلبهای عارفان از تو ترسان است و صداهای خوانندگان بطرف تو صاعد
وَاَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَةٌ وَتَوْبَةَ مَنْ‏
و درهای اجابت برویشان باز است و دعای آنکس که با تو راز گوید مستجاب است و توبه آنکس که‏
اَنابَ اِلَیْکَ مَقْبُولَةٌ وَعَبْرَةَ مَنْ بَکی‏ مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَةٌ وَالْإِغاثَةَ
به درگاه تو بازگردد پذیرفته است و اشک دیده آنکس که از خوف تو گرید مورد رحم و مهر است و فریادرسی تو
لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ وَالْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ
برای کسی که به تو استغاثه کند آماده است و کمک‏کاریت برای آنکس که از تو کمک خواهد رایگان است‏
وَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَةٌ وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَةٌ وَاَعْمالَ‏
و وعده‏هایی که به بندگانت دادی وفایش حتمی است و لغزش کسی که از تو پوزش طلبد بخشوده است و کارهای‏
الْعامِلینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَةٌ وَاَرْزاقَکَ اِلَی الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَةٌ
آنانکه برای تو کار کنند در نزد تو محفوظ است و روزیهایی که به آفریدگانت دهی از نزدت ریزان است‏
وَعَوآئِدَ الْمَزیدِ اِلَیْهِمْ واصِلَةٌ وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرینَ مَغْفُورَةٌ
و بهره‏های بیشتری هم بسویشان می‏رسد و گناه آمرزش‏خواهان (از تو) آمرزیده است‏
وَحَوآئِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّةٌ وَجَوآئِزَ السَّآئِلینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ وَ
و حاجتهای آفریدگانت نزد تو روا شده است و جایزه‏های سائلان در پیش تو شایان و وافر است و
عَوآئِدَ الْمَزیدِ مُتَواتِرَةٌ وَمَوآئِدَ الْمُسْتَطْعِمینَ مُعَدَّةٌ وَمَناهِلَ الظِّمآءِ
بهره‏های فزون پیاپی است و خوانهای احسان تو برای طعام خواهان آماده است و حوضهای آب برای تشنگان‏
مُتْرَعَةٌ اَللّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعآئی‏ وَاقْبَلْ ثَنآئی‏ وَاجْمَعْ بَیْنی‏ وَبَیْنَ‏
لبریز است خدایا پس دعایم را مستجاب کن و بپذیر مدح و ثنایم را و گردآور میان من‏
اَوْلِیآئی‏ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اِنَّکَ وَلِیُ‏
و دوستانم به حق محمد و علی و فاطمة و حسن و حسین که براستی تویی صاحب‏
نَعْمآئی‏ وَمُنْتَهی‏ مُنایَ وَغایَةُ رَجائی‏ فی‏ مُنْقَلَبی‏ وَمَثْوایَ و در کامل‏
نعمتهایم و منتهای آرزویم و سرحد نهایی امیدم و بازگشتگاه و اقامتگاهم
الزِّیارة بعد از این زیارت این فقرات نیز مسطور است اَنْتَ اِلهی‏ وَسَیِّدی‏ وَمَوْلایَ‏
تویی معبود و آقا و مولای من‏
اِغْفِرْ لِأَوْلِیآئِنا وَکُفَّ عَنَّا اَعْدآئَنا وَاشْغَلْهُمْ عَنْ اَذانا وَاَظْهِرْ کَلِمَةَ
بیامرز دوستان ما را و بازدار از ما دشمنانمان‏را و سرگرمشان کن از آزار ما و آشکار کن گفتار
الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْیا وَاَدْحِضْ کَلِمَةَ الْباطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلی‏ اِنَّکَ‏
حق را و آنرا برتر قرار ده و از میان ببر گفتار باطل را و آنرا پست گردان که براستی تو
عَلی‏ کُلِّشَی‏ءٍْ قَدیرٌ پس حضرت امام محمّد باقر علیه السلام فرمود که هر که از شیعیان ما این‏
بر هرچیز توانایی
زیارت و دعا را نزد قبر امیرالمؤمنین علیه السلام یا نزد قبر یکی از ائمة علیهم السلام بخواند البته حقّ تعالی این زیارت و دعاء او را در نامه‏ای از نور بالا برد و مهر حضرت محمدصلی الله علیه وآله را بر آن بزند و چنین محفوظ باشد تا تسلیم نمایند به قائم آل محمد علیهم السلام پس استقبال نماید صاحبش را ببشارت و تحیّت و کرامت انشاء اللَّه تعالی مؤلّف گوید: که این زیارت شریفه هم از زیارات مُطلقه محسوب می‏شود و هم از زیارات مخصوصه روز غدیر و هم از زیارات جامعه که در جمیع روضات مقدّسه ائمه علیهم السلام خوانده می‏شود.
زیارت سیّم‏
سیّد عبدالکریم بن طاوُس از صفوان جمال روایت کرده است که گفت چون با حضرت صادق‏علیه السلام وارد کوفه شدیم در هنگامی که آن حضرت نزد ابوجعفر دوانقی می‏رفتند فرمود که ای صفوان شتر را بخوابان که این نزدیک قبر جدّم امیرالمؤمنین علیه السلام است پس فرود آمدند و غسل کردند و جامه را تغییر دادند و پاها را برهنه کردند و فرمودند که تو نیز چنین کن پس روانه شدند به جانب نجف و فرمودند که گامها را کوتاه بردار و سر را بزیر انداز که حق تعالی برای تو بعدد هر گامی‏که برمی‏داری صد هزار حسنه می‏نویسد و صدهزار گناه محو می‏کند و صدهزار درجه بلند می‏کند و صدهزار حاجت برمی‏آورد و می‏نویسد برای تو ثواب هر صِدّیق و شهید که بوده باشد یا کشته شده باشد پس آن حضرت می‏رفتند و من می‏رفتم با آن‏حضرت با آرام دل و آرام تن و تسبیح و تنزیه و تهلیل خدا می‏کردیم تا رسیدیم بتَلّها پس نظر کردند به جانب راست وچپ و به چوبی‏که در دست داشتند خطّی کشیدند پس فرمودند جُستجو نما پس طلب کردم اثر قبری یافتم پس آب دیده بر روی مبارکش جاری شد و گفت اِنَّا للَّهِ‏ِ وَاِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ و گفت: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَرُّ التَّقِیُ‏
براستی ما از خداییم و حتماً بسویش بازگردیم سلام بر تو ای وصی نیکوکردار پرهیزکار
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبَأُ الْعَظیمُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الصِّدّیقُ الرَّشیدُ
سلام بر تو ای خبر بزرگ سلام بر تو ای راست گفتار راه‏بر
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَرُّ الزَّکیُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَصِیَّ رَسُولِ رَبِ‏
سلام بر تو ای نیکوکار پاکیزه سلام بر تو ای وصی رسول پروردگار
الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ عَلَی الْخَلْقِ اَجْمَعینَ اَشْهَدُ اَنَّکَ‏
جهانیان سلام بر تو ای برگزیده خدا بر همه خلق گواهی دهم که تویی‏
حَبیبُ اللَّهِ وَخاصَّةُ اللَّهِ وَخالِصَتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَمَوْضِعَ‏
حبیب خدا و بنده خاص و خالص خدا سلام بر تو ای ولی خدا و راز و
سِرِّهِ وَعَیْبَةَ عِلْمِهِ وَخازِنَ وَحْیِهِ پس خود را به قبر چسبانیدند و گفتند: بِاَبی‏
گنجینه دانش و خزینه‏دار وَحْیش پدر
اَنْتَ وَاُمِّی‏ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ بِاَبی‏ اَنْتَ وَاُمِّی یا حُجَّةَ الْخِصامِ بِاَبی‏
و مادرم به فدایت ای امیرمؤمنان پدر و مادرم به فدایت ای حجت بر دشمنان پدر
اَنْتَ وَاُمِّی یا بابَ الْمَقامِ بِاَبی‏ اَنْتَ وَاُمِّی یا نُورَ اللَّهِ التَّآمَّ اَشْهَدُ اَنَّکَ‏
و مادرم به فدایت ای درگاه مقام (اولیاء حق) پدر و مادرم به فدایت ای نور کامل خدا گواهی دهم که تو
قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ وَعَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ما حُمِّلْتَ‏
براستی رساندی از جانب خدا و از جانب رسول خدا صلی الله علیه وآله آنچه را بعهده داشتی‏
وَرَعَیْتَ مَا اسْتُحْفِظْتَ وَحَفِظْتَ مَا اسْتُوْدِعْتَ وَحَلَّلْتَ حَلالَ اللَّهِ‏
و مراعات کردی در آنچه بر حفظ آن گماشته شده بودی و حفظ کردی آنچه را به تو سپرده شده بود و حلال کردی حلال خدا را
وَحَرَّمْتَ حَرامَ‏اللَّهِ وَاَقَمْتَ اَحْکامَ‏اللَّهِ وَلَمْ تَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ وَعَبَدْتَ‏اللَّهَ‏
و حرام کردی حرام خدا را و بپا داشتی احکام خدا را و تجاوز نکردی از حدود خدا و پرستش کردی خدا را
مُخْلِصاً حَتّی‏ اَتیکَ الْیَقینُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ وَعَلَی الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِکَ‏
از روی اخلاص تا مرگت فرا رسید درود خدا بر تو و بر امامان پس از تو
پس برخاست آن حضرت و در بالای سر آن حضرت چند رکعت نماز کرد و فرمود که ای صفوان هرکه زیارت کند امیرالمؤمنین علیه السلام را به این زیارت و این نماز را بکند برگردد بسوی اهلش و حال اینکه گناهانش آمرزیده شده باشد و عملش مقبول و پسندیده شده باشد و بنویسد برای او ثواب هرکه زیارت آن حضرت کرده باشد از ملائکه صفوان گفت بر سبیل تعجّب که (ثواب هرکه زیارت کند آن حضرت را از ملائکه) فرمود بلی در هر شبی هفتاد قبیله از ملائکه آن حضرت را زیارت می‏کنند پرسید که هر قبیله چه مقدارند فرمود که صد هزار مَلَک پس آن حضرت بِقَهقری‏ یعنی به پشت بیرون آمدند و در اثنای بیرون آمدن می‏گفتند:
یا جَدَّاهُ یا سَیِّداهُ یا طَیِّباهُ یا طاهِراهُ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْکَ‏
ای جد بزرگوار ای آقای من ای پاکیزه و ای پاک قرار ندهد خدا این زیارت را آخرین مرتبه از زیارتت‏
وَرَزَقَنِی الْعَوْدَ اِلَیْکَ وَالْمَقامَ فی‏ حَرَمِکَ وَالْکَوْنَ مَعَکَ وَمَعَ الْأَبْرارِ
و روزی کند بازگشت بسویت را و ایستادن در حرمت را و بودن با تو را و با نیکان‏
مِنْ وُلْدِکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ وَعَلَی الْمَلآئِکَةِ الْمُحْدِقینَ بِکَ صَفْوان گفت‏
از فرزندانت درود خدا بر تو و بر فرشتگانی که تو را در برگرفته‏اند
که به آن حضرت عرض کردم که رخصت می‏دهید خبر دهم اصحاب خود را از اهل کوفه و نشان این قبر را به ایشان بدهم فرمود بلی و درهمی چند دادند که من قبر را مرمّت و اصلاح کردم.
زیارت چهارم‏
در مستدرک الوسائل از مزار قدیم نقل کرده که روایت است از مولای ما امام محمدباقر علیه السلام که فرمود با پدرم رفتیم به زیارت قبر جدّم امیرالمؤمنین علیّ بن ابیطالب‏علیه السلام در نجف پس ایستاد پدرم نزد قبر مطهّر و گریست و گفت: اَلسَّلامُ عَلی‏ اَبِی الْأَئِمَّةِ وَخَلیلِ‏
سلام بر پدر امامان و خلیل‏
النُّبُوَّةِ وَالْمَخْصُوصِ بِالْأُخُوَّةِ اَلسَّلامُ عَلی‏ یَعْسُوبِ الْأیمانِ‏
نبوت و مخصوص به برادری (رسول خدا) سلام بر پادشاه ایمان‏
وَمیزانِ الْأَعْمالِ وَسَیْفِ ذِی‏الْجَلالِ اَلسَّلامُ عَلی‏ صالِحِ الْمُؤْمِنینَ‏
و میزان اعمال و شمشیر خدای صاحب شوکت و جلال سلام بر شایسته مؤمنان‏
وَوارِثِ عِلْمِ النَّبِیّینَ الْحاکِمِ فی‏ یَوْمِ الدّینِ اَلسَّلامُ عَلی‏ شَجَرَةِ
و وارث دانش پیمبران و حکومت کننده در روز جزا سلام بر شجره‏
التَّقْوی‏ اَلسَّلامُ عَلی‏ حُجَّةِ اللَّهِ الْبالِغَةِ وَنِعْمَتِهِ السَّابِغَةِ وَنِقْمَتِهِ‏
تقوی سلام بر حجت رسای خدا و نعمت کاملش و عذاب‏
الدَّامِغَةِ اَلسَّلامُ عَلَی الصِّراطِ الواضِحِ وَالنَّجْمِ الّلائِحِ وَالْأِمامِ‏
کوبنده‏اش سلام بر طریق روشن و ستاره درخشان و پیشوای‏
النَّاصِحِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ آنگاه گفت: اَنْتَ وَسیلَتی‏ اِلَی اللَّهِ‏
خیرخواه و رحمت خدا و برکاتش توئی وسیله من بسوی خدا
وَذَریعَتی‏ وَلی‏ حَقُّ مُوالاتی‏ وَتَاْمیلی‏ فَکُنْ لی‏ شَفیعی‏ اِلَی اللَّهِ‏
و واسطه‏ام و مرا است حق دوستداری و آرزومندیم بتو پس شفیع من شو به درگاه خدای‏
عَزَّوَجَلَّ فِی الْوُقُوفِ عَلی‏ قَضآءِ حاجَتی‏ وَهِیَ فَکاکُ رَقَبَتی‏ مِنَ‏
عزوجل در مورد برآوردن حاجتم و آن حاجت آزادیم از
النَّارِ وَاصْرِفْنی‏ فی‏ مَوْقِفی‏ هذا بِالنُّجْحِ [وَ]بِما سَئَلْتُهُ کُلِّهِ بِرَحْمَتِهِ‏
آتش می‏باشد و بازگردان مرا از این جایگاه به کامیابی در تمام خواسته‏ام به رحمت‏
وَقُدْرَتِهِ اَللّهُمَّ ارْزُقْنی‏ عَقْلاً کامِلاً وَلُبّاً راجِحاً وَقَلْباً زَکِیّاً وَعَمَلاً
و توانائی او خدایا روزیم گردان عقلی کامل و خردی ممتاز و دلی پاک و کرداری‏
کَثیراً وَاَدَباً بارِعاً وَاجْعَلْ ذلِکَ کُلَّهُ لی‏ وَلا تَجْعَلْهُ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یا
بسیار و ادبی شایسته و قرار ده همه اینها را بسود من و قرارش مده بر زیانم به رحمتت ای‏
اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ
مهربانترین مهربانان‏
زیارت پنجم‏
شیخ کلینی روایت کرده از حضرت ابوالحسن ثالث امام علیّ النّقی‏علیه السلام که می‏گوئی نزد قبر
امیرالمؤمنین‏علیه السلام: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ اَنْتَ اَوَّلُ مَظْلُومٍ وَاَوَّلُ مَنْ‏
سلام بر تو ای ولیّ خدا توئی نخستین ستمدیده و نخستین کسی که حقش را
غُصِبَ حَقُّهُ صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ حَتّی‏ اَتیکَ الْیَقینُ فَاَشْهَدُ اَنَّکَ لَقیتَ‏
غصب کردند بردباری کردی به امید پاداش خدا تا مرگت فرا رسید و گواهی دهم که براستی تو خدا را دیدار
اللَّهَ وَاَنْتَ شَهیدٌ عَذَّبَ اللَّهُ قاتِلَکَ بِاَنْواعِ الْعَذابِ وَجَدَّدَ عَلَیْهِ‏
کردی در حالی که شهید بودی عذاب کند خدا کُشنده‏ات را به انواع عذاب و تازه کند بر او
الْعَذابَ جِئْتُکَ عارِفاً بِحَقِّکَ مُسْتَبْصِراً بِشَاْنِکَ مُعادِیاً لِأَعْدآئِکَ‏
عذاب را آمدم به درگاهت در حال معرفت به حق تو و بینای به شأن و مقامت و در حال دشمنی با دشمنانت و آنانکه‏
وَمَنْ ظَلَمَکَ اَلْقی‏ عَلی‏ ذلِکَ رَبّی‏ اِنْشآءَ اللَّهُ یا وَلِیَّ اللَّهِ اِنَّ لی‏ ذُنُوباً
به تو ستم کردند و انشاءالله به همین حال پروردگارم را نیز دیدار خواهم کرد ای ولیّ خدا براستی مرا گناهان‏
کَثیرَةً فَاشْفَعْ لی‏ اِلی‏ رَبِّکَ فَاِنَّ لَکَ عِنْدَاللَّهِ مَقاماً مَعْلُوماً وَاِنَّ لَکَ‏
بسیاری است پس شفاعت کن مرا به درگاه پروردگارت که مسلماً تو را نزد خدا مقامی است معلوم و براستی تو
عِنْدَاللَّهِ جاهاً وَشَفاعَةً وَقَدْ قالَ‏اللَّهُ تَعالی‏ وَلا یَشْفَعُونَ اِلاَّ لِمَنِ‏ارْتَضی‏
در پیش خدا آبرو داری و شفاعتت پذیرفته است و خدای تعالی خود فرموده: و شفاعت نکنند جز برای آنکس‏که او بپسندد
زیارت ششم‏
زیارتیست که جماعتی از علما روایت کرده‏اند از جمله آنها است شیخ محمد بن المشهدی که فرموده روایت کرده است محمّد بن خالد طَیالِسی از سَیف بن عمیره که گفت بیرون رفتم با صفوان بن جمّال و جمعی از اصحاب ما به جانب نجف و حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام را زیارت کردیم پس چون فارغ شدیم صفوان روی خود را گردانید بسوی قبر حضرت امام حسین‏علیه السلام و گفت زیارت می‏کنم حضرت امام حسین‏علیه السلام را از این مکان از بالای سر حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام و صفوان گفت که با حضرت امام جعفر صادق‏علیه السلام به اینجا آمدیم و حضرت چنین زیارت و نماز کرد و دعا خواند که من می‏کنم و فرمود که ای صفوان این زیارت را ضبط کن و این دعا را بخوان و همیشه حضرت امیرالمؤمنین و امام حسین‏علیهما السلام را به این نحو زیارت کن که من ضامنم بر خدا که هر که ایشان را چنین زیارت کند و این دعا را بخواند خواه از نزدیک و خواه از دور اینکه زیارتش مقبول باشد و عملش مزد داده شود و سلامش به ایشان برسد و پسندیده گردد و حاجتهایش برآورده شود هر چند عظیم باشد مؤلّف گوید که تتمّه این خبر در فضل این عمل بیاید در عقب دعاء صفوان در زیارت روز عاشورا انشاءالله و زیارت‏
حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام این است رو به‏قبر آن حضرت بایست وبگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو ای‏
رَسُولَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفْوَةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللَّهِ‏
رسول خدا سلام بر تو ای برگزیده خدا سلام بر تو ای امین خدا
اَلسَّلامُ عَلی‏ مَنِ اصْطَفاهُ اللَّهُ وَاخْتَصَّهُ وَاخْتارَهُ مِنْ بَرِیَّتِهِ اَلسَّلامُ‏
سلام بر آن کس که برگزیدش خدا و مخصوصش داشت و اختیارش کرد از میان خلقش سلام‏
عَلَیْکَ یا خَلیلَ اللَّهِ ما دَجَی اللَّیْلُ وَغَسَقَ وَاَضآءَ النَّهارُ وَاَشْرَقَ‏
بر تو ای خلیل خدا تا هرگاه که تاریک و ظلمانی گردد شب، و روشن و نورانی گردد روز
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ ما صَمَتَ صامِتٌ وَنَطَقَ ناطِقٌ وَذَرَّ شارِقٌ وَرَحْمَةُ
سلام بر تو آنگاه که خموش است هر خاموش و گویا است هر گویا و بتابد خورشید و رحمت‏
اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی‏ مَوْلانا اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِبٍ‏
خدا و برکاتش سلام بر مولای ما امیرمؤمنان علی بن ابی‏طالب‏
صاحِبِ السَّوابِقِ وَالْمَناقِبِ وَالنَّجْدَةِ وَمُبیدِ الْکَتائِبِ الشَّدیدِ
صاحب سوابق درخشان و منقبتها و مردانگی و شجاعت و نابودکننده صفهای سخت‏
الْبَاْسِ الْعَظیمِ الْمِراسِ الْمَکینِ الْأَساسِ ساقِی الْمُؤْمِنینَ بِالْکَاْسِ‏
نیرو و بزرگ قدرت و محکم پایه، ساقی مؤمنان با جام‏
مِنْ حَوْضِ الرَّسُولِ الْمَکینِ الْأَمینِ اَلسَّلامُ عَلی‏ صاحِبِ النُّهْی‏
از حوض رسول پا بر جای امین سلام بر صاحب خرد
وَالْفَضْلِ وَالطَّوائِلِ وَالْمَکْرُماتِ وَالنَّوائِلِ اَلسَّلامُ عَلی‏ فارِسِ‏
و فضیلت و نعمتها و کرامات و جوائز سلام بر دلاور
الْمُؤْمِنینَ وَلَیْثِ الْمُوَحِّدینَ وَقاتِلِ الْمُشْرِکینَ وَوَصِیِّ رَسُولِ رَبِ‏
مؤمنان و شیر یگانه‏پرستان و کشنده مشرکان و وصی رسول پروردگار
الْعالَمینَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی‏ مَنْ اَیَّدَهُ اللَّهُ بِجَبْرَئیلَ‏
جهانیان و رحمت خدا و برکاتش سلام بر آنکس که خدا تأیید کرد او را به جبرئیل‏
وَاَعانَهُ بِمیکائیلَ وَاَزْلَفَهُ فِی الدَّارَیْنِ وَحَباهُ بِکُلِّ ما تَقِرُّ بِهِ الْعَیْنُ‏
و کمکش کرد بوسیله میکائیل و مقربش ساخت در دو جهان و عطا فرمود به او هر چه را که موجب روشنی چشم است‏
وَصَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَعَلی‏ آلِهِ الطَّاهِرینَ وَعَلی‏ اَوْلادِهِ الْمُنْتَجَبینَ‏
و درود خدا بر او و بر خاندان پاکش و بر فرزندان برگزیده‏اش‏
وَعَلَی الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدینَ الَّذینَ اَمَروُا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ
و بر امامان راه یافته‏اش آنانکه امر به معروف و نهی از منکر کردند
وَفَرَضُوا عَلَیْنَا الصَّلَواتِ وَاَمَروُا بِایتآءِ الزَّکوةِ وَعَرَّفُونا صِیامَ شَهْرِ
و نمازها را بر ما واجب کرده و دستور پرداخت زکات را دادند و شناساندند به ما روزه ماه‏
رَمَضانَ وَقِرائَةَ الْقُرْآنِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ وَیَعْسُوبَ‏
رمضان و خواندن قرآن را سلام بر تو ای امیرمؤمنان و بزرگ و پیشوای‏
الدّینِ وَقآئِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بابَ اللَّهِ اَلسَّلامُ‏
دین و ایمان و پیشرو سفید رویان سلام بر تو ای دری که از آن به خدا رسند سلام‏
عَلَیْکَ یا عَیْنَ اللَّهِ النَّاظِرَةَ وَیَدَهُ الباسِطَةَ وَاُذُنَهُ الْواعِیَةَ وَحِکْمَتَهُ‏
بر تو ای دیده بینای خدا و دست بازش و گوش نگهدار رازش و حکمت‏
الْبالِغَةَ وَنِعْمَتَهُ السَّابِغَةَ وَنِقْمَتَهُ الدَّامِغَةَ اَلسَّلامُ عَلی‏ قَسیمِ الْجَنَّةِ
رسایش و نعمت شایانش و عذاب کوبنده‏اش سلام بر قسمت کننده بهشت‏
وَالنَّارِ اَلسَّلامُ عَلی‏ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَی الْأَبْرارِ وَنِقْمَتِهِ عَلَی الْفُجَّارِ
و دوزخ سلام بر نعمت خدا بر نیکان و عذاب او بر بدکاران‏
اَلسَّلامُ عَلی‏ سَیِّدِ الْمُتَّقینَ الْأَخْیارِ اَلسَّلامُ عَلی‏ اَخی‏ رَسُولِ اللَّهِ‏
سلام بر آقای پرهیزکاران برگزیده سلام بر برادر رسول خدا
وَابْنِ عَمِّهِ وَزَوْجِ ابْنَتِهِ وَالْمَخْلُوقِ مِنْ طینَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَی الْأَصْلِ‏
و پسر عمویش و شوهر دخترش و آفریده شده از طینتش سلام بر ریشه‏
الْقَدیمِ وَالْفَرْعِ الْکَریمِ اَلسَّلامُ عَلَی الثَّمَرِ الْجَنِیِّ اَلسَّلامُ عَلی‏ اَبِی‏
قدیم و شاخه کریم سلام بر میوه چیده سلام بر
الْحَسَنِ عَلِیٍّ اَلسَّلامُ عَلی‏ شَجَرَةِ طُوبی‏ وَسِدْرَةِ الْمُنْتَهی‏ اَلسَّلامُ‏
حضرت ابوالحسن علی‏علیه السلام سلام بر درخت طوبی و سدرة المنتهی (درختهای بهشتی) سلام‏
عَلی‏ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ وَنُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ وَاِبْراهیمَ خَلیلِ اللَّهِ وَمُوسی‏ کَلیمِ‏
بر آدم برگزیده خدا و نوح پیغمبر خدا و ابراهیم خلیل خدا و موسی هم سخن‏
اللَّهِ وَعیسی‏ رُوحِ اللَّهِ وَمُحَمَّدٍ حَبیبِ اللَّهِ وَمَنْ بَیْنَهُمْ مِنَ النَّبِیّینَ‏
خدا و عیسی روح خدا و محمد حبیب خدا و سایر کسانی‏که در این بین آمدند از پیمبران‏
وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصَّالِحینَ وَحَسُنَ اُولئِکَ رَفیقاً اَلسَّلامُ‏
و صدیقان و شهیدان و شایستگان و اینان نیکو رفیقانی هستند سلام‏
عَلی‏ نُورِ الْأَنْوارِ وَسَلیلِ الْأَطْهارِ وَعَناصِرِ الْأَخْیارِ اَلسَّلامُ عَلی‏
بر نور انوار و نژاد پاکان و عناصر برگزیده سلام بر
والِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرارِ اَلسَّلامُ عَلی‏ حَبْلِ اللَّهِ الْمَتینِ وَجَنْبِهِ الْمَکینِ‏
پدر امامان نیکوکار سلام بر ریسمان محکم خدا و جانبدار پابرجایش‏
وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ عَلی‏ اَمینِ اللَّهِ فی‏ اَرْضِهِ وَخَلیفَتِهِ‏
و رحمت خدا و برکاتش سلام بر امین خدا در روی زمینش و جانشینش‏
وَالْحاکِمِ بِاَمْرِهِ وَالْقَیِّمِ بِدینِهِ وَالنَّاطِقِ بِحِکْمَتِهِ وَالْعامِلِ بِکِتابِهِ‏
و حاکم به فرمانش و سرپرست دینش و گویای به حکمتش و عمل کننده به کتابش‏
اَخِ الرَّسُولِ وَزَوْجِ الْبَتُولِ وَسَیْفِ اللَّهِ الْمَسْلُولِ اَلسَّلامُ عَلی‏
برادر رسول و شوهر بتول و شمشیر از نیام کشیده خدا سلام بر
صاحِبِ الدَّلالاتِ وَالْا یاتِ الْباهِراتِ وَالْمُعْجِزاتِ الْقاهِراتِ‏
صاحب دلیلها و نشانه‏های درخشان و معجزات کوبنده‏
وَالْمُنْجی‏ مِنَ الْهَلَکاتِ الَّذی‏ ذَکَرَهُ اللَّهُ فی‏ مُحْکَمِ الْا یاتِ فَقالَ‏
و نجات بخش از نابودیها آنکس که خدا در آیات محکم قرآن ذکرش کرده‏
تَعالی‏ وَاِنَّهُ فی‏ اُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکیمٌ اَلسَّلامُ عَلَی اسْمِ اللَّهِ‏
و فرموده: «و براستی او در اصل کتاب نزد ما علی و حکیم است» سلام بر نام پسندیده خدا
الرَّضی‏ وَوَجْهِهِ الْمُضییِ وَجَنْبِهِ الْعَلِیِّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَلسَّلامُ‏
و مظهر تابانش و جانب والایش و رحمت خدا و برکاتش سلام‏
عَلی‏ حُجَجِ اللَّهِ وَاَوْصِیآئِهِ وَخآصَّةِ اللَّهِ وَاَصْفِیآئِهِ وَخالِصَتِهِ وَاُمَنآئِهِ‏
بر حجتهای خدا و اوصیاء آن حضرت و خاصان خدا و برگزیدگان او و بندگان خالصش و امانتدارهایش‏
وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ قَصَدْتُکَ یا مَوْلایَ یا اَمینَ اللَّهِ وَحُجَّتَهُ زائِراً
و رحمت خداو برکاتش آهنگ تو را کردم ای مولای من ای امین خدا و حجت او برای زیارتت‏
عارِفاً بِحَقِّکَ مُوالِیاً لِأَوْلِیآئِکَ مُعادِیاً لِأَعْدآئِکَ مُتَقَرِّباً اِلَی اللَّهِ‏
و عارفم به حق تو و دوستدار دوستانت هستم و دشمن با دشمنانت و تقرب جوی به درگاه خدا
بِزِیارَتِکَ فَاشْفَعْ لی‏ عِنْدَاللَّهِ رَبّی‏ وَرَبِّکَ فی‏ خَلاصِ رَقَبَتی‏ مِنَ‏
بوسیله زیارتت پس شفاعت کن برای من پیش خدا پروردگار من و پروردگار تو در نجات دادنم از
النَّارِ وَقَضآءِ حَوآئِجی‏ حَوآئِجِ الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ پس خود را به قبر بچسبان‏
آتش دوزخ و برآوردن حاجاتم حاجات دنیا و آخرت
و قبر را ببوس و بگو: سَلامُ اللَّهِ وَسَلامُ مَلآئِکَتِهِ الْمُقَرَّبینَ وَالْمُسَلِّمینَ لَکَ‏
سلام خدا و سلام فرشتگان مقرب او و آنانکه‏
بِقُلُوبِهِمْ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ وَالنَّاطِقینَ بِفَضْلِکَ وَالشَّاهِدینَ عَلی‏
از دل تسلیم تو شدند ای امیرمؤمنان و آنانکه به فضل و برتری تو گویا بودند و گواه بودند بر
اَنَّکَ صادِقٌ اَمینٌ صِدّیقٌ عَلَیْکَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّکَ‏
اینکه توئی راستگوی امین راستی پیشه (این سلامها) بر تود باد و رحمت خدا و برکاتش گواهی دهم که براستی‏
طُهْرٌ طاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طاهِرٍ مُطَهَّرٍ اَشْهَدُ لَکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَوَلِیَ‏
تو پاک سرشت و پاک و پاکیزه از (پدران) پاک‏سرشت و پاک و پاکیزه و گواهی دهم برای تو ای ولی خدا و ولی‏
رَسُولِهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَداءِ وَاَشْهَدُ اَنَّکَ جَنْبُ اللَّهِ وَبابُهُ وَاَنَّکَ حَبیبُ اللَّهِ‏
رسولش که (آنچه به عهده داشتی) رساندی و اداء کردی و گواهی دهم که تو به حقیقت جانبدار (یا درجوار) خدائی (نسبت به‏او مانند)
وَوَجْهُهُ الَّذی‏ یُؤْتی‏ مِنْهُ وَاَنَّکَ سَبیلُ اللَّهِ وَاَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ وَاَخُو
دری هستی (که بوسیله تو به او رسند) و توئی حبیب خدا و روی او که از آن رو بسویش روند و توئی راه خدا و توئی بنده خدا و برادر
رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَتَیْتُکَ مُتَقَرِّباً اِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَ‏
رسول خدا صلی اللّه علیه و آله آمده‏ام بدرگاهت تقرب جوی بسوی خدای عزوجل‏
بِزِیارَتِکَ راغِباً اِلَیْکَ فِی‏الشِّفاعَةِ اَبْتَغی‏ بِشَفاعَتِکَ خَلاصَ رَقَبَتی‏
بوسیله زیارتت مشتاق به تو در شفاعتت و از شفاعت تو می‏جویم آزادی خود را
مِنَ النَّارِ مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النَّارِ هارِباً مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی احْتَطَبْتُها عَلی‏
از آتش و پناهنده‏ام به تو از آتش و گریزانم از گناهانی که بر
ظَهْری‏ فَزِعاً اِلَیْکَ رَجآءَ رَحْمَةِ رَبّی‏ اَتَیْتُکَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ یا مَوْلایَ‏
پشت خود بار کرده‏ام پناه آورده‏ام به تو به امید رحمت پروردگارم آمده‏ام تا تو را شفیع خود گیرم ای مولای من‏
وَاَتَقَرَّبُ بِکَ اِلَی اللَّهِ لَیَقْضِیَ بِکَ حَوآئِجی‏ فَاشْفَعْ لی‏ یا اَمیرَ
و تقرب جویم بوسیله تو بدرگاه خدا تا بدینوسیله حاجاتم را برآورد پس شفاعت کن برایم ای امیر
الْمُؤْمِنینَ اِلَی اللَّهِ فَاِنّی‏ عَبْدُاللَّهِ وَمَوْلاکَ وَزائِرُکَ وَلَکَ عِنْدَاللَّهِ‏
مؤمنان به درگاه خدا که من بنده خدا و غلام تو و زائر توأم و تو را در پیش خدا
الْمَقامُ الْمَحْمُودُ وَالْجاهُ الْعَظیمُ وَالشَّأْنُ الْکَبیرُ وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ
مقامی است شایسته و جاه و منزلتی است بزرگ و شأن و عظمتی است بسیار و شفاعتت پذیرفته است‏
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلی‏ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ‏
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و درود فرست بر امیرمؤمنان‏
عَبْدِکَ الْمُرْتَضی‏ وَاَمینِکَ الْأَوْفی‏ وَعُرْوَتِکَ الْوُثْقی‏ وَیَدِکَ الْعُلْیا
بنده پسندیده‏ات و امانتدار باوفایت و دست‏آویز محکمت و دست بلندت‏
وَجَنْبِکَ الْأَعْلی‏ وَکَلِمَتِکَ الْحُسْنی‏ وَحُجَّتِکَ عَلَی الْوَری‏ وَصِدّیقِکَ‏
و جانب والایت و کلمه نیکویت و حجت تو بر خلق و بزرگترین راستگوی‏
الْأَکْبَرِ وَسَیِّدِ الْأَوْصِیآءِ وَرُکْنِ الْأَوْلِیآءِ وَعِمادِ الْأَصْفِیآءِ اَمیرِ
تو و آقای اوصیاء و رکن اولیاء و تکیه‏گاه برگزیدگان امیر
الْمُؤْمِنینَ وَیَعْسُوبِ الدّینِ وَقُدْوَةِ الصَّالِحینَ وَاِمامِ الْمُخْلِصینَ‏
مؤمنان و پادشاه دین و ایمان و پیشوای شایستگان و رهبر مخلصان آنکه (خدایش)
الْمَعْصُومِ مِنَ الْخَلَلِ الْمُهَذَّبِ مِنَ الزَّلَلِ الْمُطَهَّرِ مِنَ الْعَیْبِ الْمُنَزَّهِ‏
از عیوب و خلل نگهداشته و از هر لغزشی پاک و از هر عیب پاکیزه و از شک‏
مِنَ الرَّیْبِ اَخی‏ نَبِیِّکَ وَوَصِیِّ رَسُولِکَ الْبآئِتِ عَلی‏ فِراشِهِ‏
و ریب مبرا است برادر پیامبرت و وصی رسولت آنکه (در شب هجرت) در بستر او خوابید
وَالْمُواسی‏ لَهُ بِنَفْسِهِ وَکاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ الَّذی‏ جَعَلْتَهُ سَیْفاً
و جانش را برای او به کف گرفت و اندوه را از چهره‏اش دور ساخت آنکه قرارش دادی شمشیری بران‏
لِنُبُوَّتِهِ وَآیَةً لِرِسالَتِهِ وَشاهِداً عَلی‏ اُمَّتِهِ وَدِلالَةً عَلی‏ حُجَّتِهِ‏
برای پیامبری او و نشانه‏ای برای رسالتش و گواهی بر امتش و راهنمائی بر دلیل و برهانش‏
وَحامِلاً لِرایَتِهِ وَوِقایَةً لِمُهْجَتِهِ وَهادِیاً لاُِمَّتِهِ وَیَداً لِبَاْسِهِ وَتاجاً
و بر دوش کشنده پرچمش و سپری برای حفظ جانش و راهنمائی برای امتش ودست (ونیروئی) برای حمله ونبردش وتاجی‏
لِرَاْسِهِ وَباباً لِسِرِّهِ وَمِفْتاحاً لِظَفَرِهِ حَتّی‏ هَزَمَ جُیُوشَ الشِّرْکِ بِاِذْنِکَ‏
بر سرش و دری برای رازش و کلیدی برای پیروزیش تا اینکه سپاههای شرک را به اذن تو
وَاَبادَ عَساکِرَ الْکُفْرِ بِاَمْرِکَ وَبَذَلَ نَفْسَهُ فی‏ مَرْضاةِ رَسُولِکَ‏
منهزم ساخت و لشگرهای مجهز را به فرمان تو نابود کرد و از بذل جان در راه تحصیل خوشنودی رسول تو
وَجَعَلَها وَقْفاً عَلی‏ طاعَتِهِ فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَیْهِ صَلوةً دآئِمَةً باقِیَةً پس‏
دریغ نکرد و آن را وقف طاعت او نمود پس درود فرست بر او درودی همیشگی و پایدار
بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِیَّ اللَّهِ وَالشِّهابَ الثَّاقِبَ وَالنُّورَ الْعاقِبَ یا
سلام بر تو ای ولی خدا و ای اخگر نافذ و روشنی دنباله‏دار ای‏
سَلیلَ الْأَطآئِبِ یا سِرَّ اللَّهِ اِنَّ بَیْنی‏ وَبَیْنَ اللَّهِ تَعالی‏ ذُنُوباً قَدْ اَثْقَلَتْ‏
نژاد پاکان ای راز خدا براستی بین من و خدای تعالی گناهانی است که پشتم را
ظَهْری‏ وَلا یَاْتی‏ عَلَیْها اِلاَّ رِضاهُ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکَ عَلی‏ سِرِّهِ‏
سنگین کرده و مورد بخشودگی قرار نگیرد جز بخشنودی او پس بحق آنکس که تو را امین بر راز خویش قرار داده‏
وَاسْتَرْعاکَ اَمْرَ خَلْقِهِ کُنْ لی‏ اِلَی اللَّهِ شَفیعاً وَمِنَ النَّارِ مُجیراً وَعَلَی‏
و سرپرستی کار خلقش را از تو خواسته که شفیع من شوی بدرگاه خدا و پناهم شوی از آتش دوزخ و در
الدَّهْرِ ظَهیراً فَاِنّی‏ عَبْدُاللَّهِ وَوَلِیُّکَ وَزآئِرُکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ پس شش‏
پیش‏آمدهای روزگار پشت و پناهم باشی زیرا من بنده خدا و دوست تو و زائر تو هستم درود خدا بر تو باد
رکعت نماز زیارت بکن و هر دعا که خواهی بکن و بگو اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ
سلام بر تو ای امیر
الْمُؤمِنینَ عَلَیْکَ مِنّی‏ سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ پس‏
مؤمنان از طرف من بر تو سلام خدا باد همیشه تا زنده بمانم و تا برجا باشد شب و روز
اشاره کن و متوجّه شو به جانب قبر امام حسین علیه السلام و بگو اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ
سلام بر تو ای ابا عبد
اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَتَیْتُکُما زائِراً وَمُتَوَسِّلاً اِلَی اللَّهِ‏
الله سلام بر تو ای فرزند رسول خدا من به نزد شما دو بزرگوار آمده برای زیارتتان و برای توسل جستن بدرگاه خدای‏
تَعالی‏ رَبّی‏ وَرَبِّکُما وَمُتَوَجِّهاً اِلَی اللَّهِ بِکُما وَمُسْتَشْفِعاً بِکُما اِلَی‏
تعالی پروردگار من و پروردگار شما و رو کنم بسوی خدا بوسیله شما و شفاعت جویم بوسیله شما
اللَّهِ فی‏ حاجَتی‏ هذِهِ و بخوان تا آخر دعای صفوان: اِنَّهُ قَریبٌ مُجیبٌ پس رو به‏
بدرگاه خدا در این حاجتی که دارم که براستی او نزدیک و اجابت کننده است
قبله کن و بخوان از اوّل دعا: یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ‏
ای خدا ای خدا ای خدا ای اجابت کننده دعای درماندگان‏
وَیا کاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبینَ تا وَاصْرِفْنی‏ بِقَضآءِ حاجَتی‏ وَکِفایَةِ ما
و ای زداینده اندوه اندوهناکان و بازم گردان با حاجت برآورده و کفایت شدن آنچه‏
اَهَمَّنی‏ هَمُّهُ مِنْ اَمْرِ دُنْیایَ وَآخِرَتی‏ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ پس ملتفت شو
به اندیشه‏ام فرو برده اندوهش از کار دنیا و آخرتم ای مهربانترین مهربانان
به جانب قبر امیرالمؤمنین‏علیه السلام وبگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ وَالسَّلامُ‏
سلام بر تو ای امیر مؤمنان و سلام‏
عَلی‏ اَبی‏ عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ لا جَعَلَهُ اللَّهُ‏
بر حضرت اباعبداللّه الحسین تا من زنده‏ام و بجای باشد شب و روز و قرار ندهد خدا
آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی‏ لِزِیارَتِکُما وَلا فَرَّقَ اللَّهُ بَیْنی‏ وَبَیْنَکُما مؤلّف گوید: که‏
این زیارتم را آخرین بار زیارتم از شما دو بزرگوار و جدا نکند خدا میان من و شما را
قبل از این ذکر شد که دعای صفوان همان است که مشهور شده به دعای علقمه و بیاید ذکر آن در زیارت روز عاشورا انشاءاللّه.