بدانکه این ماه معروف به نُحُوسَت است و برای رفع نُحُوسَت هیچ چیز بهتر از تصدّق و ادعیه و استعاذات وارده نیست و اگر کسی خواهد که محفوظ ماند از بلاهای نازله در این ماه در هر روز ده مرتبه بخواند چنانکه محدّث فیض و غیره فرموده یا شَدیدَ الْقُوی وَیا ای سخت نیرو و ایشَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُسخت عقوبت ای عزیز ... ... ... خوار شد در برابر عظمتت همه خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا آفریدگانت پس کفایت کن از من شر خلقت را ای نیکوده ای زیباییبخش ای نعمت بخش ای فزونبخش ای که نیستاِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُمعبودی جز تو منزهی تو و من هستم از ستمکاران پس اجابت کردیم دعایش (یعنی یونس) را و نجاتش دادیممِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِاز اندوه و این چنین نجات دهیم مؤمنان را و درود خدا بر محمد و آلالطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ و سیّد دعایی برای هلال این ماه روایت کرده روز اوّل سنهپاک و پاکیزهاش سی و هفتم شروع به جنگ صفّین شد و در این روز سنه شصت و یکم به قولی سر مبارک حضرت سیّدالشهداء علیه السلام را وارد دمشق کردند و بنیامیّه آن روز را عید قرار دادند و آن روزی است که تازه میشود در آن اَحزان:
کانَتْ مَاتِمُ بِالْعِراقِ تَعُدُّها اَمَوِیَّةٌ بِالشَّامِ مِنْ اَعْیادِها و در این روز و به قولی روز سیّم سنه صد و بیست و یک زید بن علیّ بن الحسین شهید شده روز سیّم سیّد بن طاوُس از کتب اصحابُنَا الأِمامِیَّه نقل کرده که مستحب است در این روز دو رکعت نماز در رکعت اوّل حمد و اِنّا فَتَحنا و در دویّم حمد و توحید بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صَلَوات بفرستد و صد مرتبه بگوید اَللَّهُمَّ الْعَنْ الَ اَبی سُفْیانَ و صد مرتبه استغفار کند پس حاجت خود را بخواهد روز هفتم به قول شهید و کفعمی و دیگران و به قول شَیْخَیْن در روز بیست و هشتم سنه پنجاهم شهادت حضرت امام حسن مجتبیعلیه السلام واقع شده و در این روز سنه (128) ولادت حضرت امام موسیعلیه السلام در ابواء که نام منزلی است مابین مکه و مدینه واقع شده روز بیستم روز اربعین و به قول شَیْخَیْن روز رُجُوع حرم امام حسین علیه السلام است از شام به مدینه و روز وُرُود جابربن عبدالله انصاری است به کربلا بجهت زیارت امام حسینعلیه السلام و او اوّل زائر آن حضرت است و زیارت آن حضرت در این روز مستحب است و از حضرت عسکریعلیه السلام روایت شده که فرمود علامات مؤمن پنج چیز است پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شب و روز گذاردن و زیارت اربعین کردن و انگشتر بر دست راست کردن و جَبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ را بلند گفتن و شیخ در تهذیب و مصباح زیارت مخصوصه این روز را از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده و ما انشاءَاللَّه آن را در باب زیارات نقل خواهیم نمود روز بیست و هشتم سنه یازدهم روز وفات حضرت خاتمالأنبیاء صَلَوات اللَّهِ عَلَیْهِ وَ الِهِ است و روز وفات روز دوشنبه بوده بالأتفاق و در وقت وفات سنین عمر مبارکش به شصت و سه رسیده بود چهل سال از سنّ شریفش گذشته بود که وحی بر حضرتش نازل شد و بعد از آن سیزده سال در مکّه مردم را دعوت به خداپرستی نمود و پنجاه و سه سال داشت که به مدینه هجرت فرمود و در سال دهم هجرت وفات فرمود و امیرالمؤمنین علیه السلام متوجّه غسل و حنوط آن حضرت شد و بعد از تغسیل و تکفین بر آنجناب نماز گذارد پس دسته دسته اصحاب آمدند و بدون امام بر آن حضرت نماز گذاردند و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام آن جناب را در حجره طاهره در همان محلی که از دنیا رفته بود مدفون ساخت از انس بن مالک روایت است که چون از دفن پیغمبر صلی الله علیه وآله فارغ شدیم حضرت فاطمهعلیها السلام سوی من آمد و گفت ای انس چگونه نفس شما همراهی کرد که خاک بصورت پیغمبر صلی الله علیه وآله بریزید پس گریست و فرمود:
[یا اَبَتاهُاَجابَ رَبّاً دَعاهُیا اَبَتاهُ مِنْ رَبِّهِ ما اَدْناهُ]پدرجان پاسخ دادی پروردگارت را که تو را خواندپدر جان چقدر به پروردگار خود نزدیکی الخ و لَنِعْمَ ماقیلَ
تا به آخر و چه خوب گفته:
ای دو جهان زیر زمین از چهای خاک نهای خاک نشین از چهای و به روایت معتبر است که آن مُخدّره مشتی از خاک پاک آن قبر مطهّر گرفت و بر دیدگان گذاشت و گفت:
ماذا عَلَی الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ اَحْمَدٍ اَنْ لا یَشَمَّ مَدَی الزَّمانِ غَوالِیاکسی که قبر احمد را ببوید چه بکند؟باید که تا پایان عمر22 عطری را نبویدصُبَّتْ عَلیَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّهاصُبَّتْ عَلَی الْأَیَّامِ صِرْنَ لَیالِیافرو ریخت بر من مصیبتهایی که اگر آنهابر روز روشن ریخته بود شب تار میگشت و شیخ یوسف شامی در دُرُّ النَّظیم نقل کرده که آنحضرت این اشعار را در مرثیه پدر فرموده:
قُلْ لِلْمُغیَّبِ تَحْتَ اَطْباقِ الثَّری اِنْ کُنْتَ تَسْمَعُ صَرْخَتی وَنِدائیابگو بدانکه در زیر تودههای خاک پنهان شدهکه اگر تو فریاد و ندای مرا میشنیدی صُبَّتْ عَلیَّ مَصآئِبٌ لَوْ اَنَّها صُبَّتْ عَلَی الْأَیَّامِ صِرْنَ لَیالِیاکه فرو ریخته بر من مصیبتهایی و اگر آنهابر روز روشن فروریخته بود شب تار میگشتقَدْ کُنْتُ ذاتَ حِمیً بِظِلِّ مُحَمَّدٍلا اَخْشَ مِنْ ضَیْمٍ وَکانَ حِمالِیابراستی که من در سایه محمد پشتیبانی داشتمو ترسی از ظلم کسی نداشتم و او جورکش من بودفَالْیَوْمَ اَخْضَعُ لِلذَّلیلِ وَاَتَّقیضَیْمی وَاَدْفَعُ ظالِمی بِرِدآئیاولی امروز در برابر اشخاص خوار فروتن گشته واز ستمبر خود میترسم و ستمگرم را با جامه دور میکنمفَاِذا بَکَتْ قُمْرِیَّةٌ فی لَیْلِهاشَجَناً عَلی غُصْنٍ بَکَیْتُ صَباحِیاپس اگر مرغ قُمری شبانگاه بگریداز روی اندوه بر شاخساری من در روز بگریمفَلَاَجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَکَ مُونِسیوَلَأَجْعَلَنَّ الدَّمْعَ فیکَ وِشاحِیاقرار دهم اندوه را پس از تو مونس خودو دانههای اشک را بصورت گردنبندی درآورم روز آخر ماه سنه دویست و سه به قول شیخ طبرسی و ابن اثیر شهادت امام رضاعلیه السلام واقع شده به اَنگور مَسْمُوم سنّ مبارکش به پنجاه و پنج رسیده بود و قبر شریفش واقع شد در خانه حمید بن قحطبه در قریه سناباد از ارض طوس و در آن خانه است قبر رشید نیز.