بنام خدای بخشاینده مهربان
اَلْحَمْدُ للَّهِِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشآءِ وَ الْإِحْیآءِ وَ الْاخِرِ بَعْدَ فَنآءِ الْأَشْیآءِ ستایش خاص خداییست که آغاز هستی پیش از پیدایش و زندگی است و پایان پس از فناء موجودات، الْعَلیمِ الَّذی لا یَنْسی مَنْ ذَکَرَهُ وَ لا یَنْقُصُ مَنْ شَکَرَهُ وَ لا یَخیبُ دانایی که هر که یادش کند وی را از یاد نبرد و نعمتش را از آنکه سپاس میدارد نکاهد مَنْ دَعاهُ وَ لا یَقْطَعُ رَجآءَ مَنْ رَجاهُ اَللّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ وَ کَفی بِکَ و نومید نسازد آنکه او را بخواند و امید امیدوارش را قطع نکند خدایا من تو را گواه گیرم و گواه بودن تو کافی است شَهیداً وَ اُشْهِدُ جَمیعَ مَلائِکَتِکَ وَ سُکَّانَ سَمواتِکَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِکَ و گواه گیرم تمام فرشتگان و ساکنین آسمانها و حاملین عرشت را وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ وَ اَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِکَ اَنّیو پیمبران و رسولانت را که برانگیختی و انواع موجودات بیحسابی را که آفریدی (همه را گواه گیرم) اَشْهَدُ اَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ وَ لا عَدیلَ که من گواهی دهم تویی خدایی که معبودی جز تو نیست و یگانهای که شریک و همتا نداری وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَ لا تَبْدیلَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و خلاف و تغییر و تبدیلی در گفتار تو نیست و گواهی دهم که محمد صلی الله علیه و آلهعَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ اَدّی ما حَمَّلْتَهُ اِلَی العِبادِ وَ جاهَدَ فِی اللَّهِ عَزَّوَجَلَبنده و رسول تو است که بدانچه مأمورش کرده بودی به بندگانت رساند و درباره خدای عزوجلحَقَّ الْجِهادِ وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوابِ وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌآنطور که باید کوشش کرد و بدان پاداش نیکی که حق و درست بود مژده داد و بدان عقابی که راست بودمِنَ الْعِقابِ اَللّهُمَّ ثَبِّتْنی عَلی دینِکَ ما اَحْیَیْتَنی وَ لا تُزِغْ قَلْبی بَعْدَبیم داد خدایا تا مرا زنده نگاهداری بر دین خویش ثابتم گردان و دلم را پس از آنکه اِذْ هَدَیْتَنی وَ هَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهَّابُ صَلِّ عَلی راهنماییم کردهای منحرف مساز و به من از نزد خود رحمتی بخشای که همانا تویی بخشایشگر درود فرست برمُحَمَّدٍ وَعَلی آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنی مِنْ اَتْباعِهِ وَ شیعَتِهِ وَ احْشُرْنیمحمد و بر آلش و مرا از پیروان و شیعیانش قرار ده و در گروه وی محشورم کنفی زُمْرَتِهِ وَوَفِّقْنی لِأَدآءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَیَّ فیهاو موفقم دار برای اداء فرائض جمعهها و طاعاتی که در آنها بر من واجب کردیمِنَ الطَّاعاتِ وَقَسَمْتَ لِأَهْلِها مِنَ الْعَطآءِ فی یَوْمِ الْجَزآءِ اِنَّکَ اَنْتَو عطاهایی که در روز جزا به اهل آن (طاعات و جمعهها) قست کردهای که همانا تویی الْعَزیزُ الْحَکیمُ
مقتدر فرزانه