اَللّهُمَّ اِنَّهُ لَیْسَ لی عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقی وَ اِنَّما اَطْلُبُهُ بِخَطَراتٍ خدایا براستی من جای رزق و روزی خود را ندانم بلکه روی خیالهایی که در دلم تَخْطُرُ عَلی قَلْبی فَاَجُولُ فی طَلَبِهِ الْبُلْدانَ فَاَنَا فیما اَنَا طالِبٌ خطور میکند آن را میجویم و به همین جهت بدنبال آن در شهرها میگردم و از این رو من در طلب کَالْحَیْرانِ لا اَدْری اَفی سَهْلٍ هَوُ اَمْ فی جَبَلٍ اَمْ فی اَرْضٍ اَمْ فی روزی چون شخص سرگردانی هستم که نمیدانم آیا در دشت است یا در کوه، در زمین است یا در سَمآءٍ اَمْ فی بَرٍّاَمْ فی بَحْرٍ وَ عَلی یَدَیْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْآسمان در خشکی است یا در دریا و به دست کی است و از جانب چه شخصی است، آنچه مسلم است عَلِمْتُ اَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَکَ وَ اَسْبابَهُ بِیَدِکَ وَ اَنْتَ الَّذی تَقْسِمُهُ بِلُطْفِکَ وَ دانستهام که علمش پیش تو است و اسبابش به دست تو است و تویی که آن را به لطف خود قسمت کنی وتُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِکَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلْ یا رَبِبه رحمتت وسیلهاش را فراهم سازی خدایا پس بر محمد و آلش درود فرست و روزیت را ای پروردگاررِزْقَکَ لی واسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً وَ مَاْخَذَهُ قَریباً وَ لا تُعَنِّنی بِطَلَبِ(مهربان) بر من فراخ گردان و راه درآوردنش را آسان و جای دریافتش رانزدیک کن و مرا در طلبمالَمْ تُقَدِّرْ لی فیهِ رِزْقاً فَاِنَّکَ غَنِیٌّ عَنْ عَذابی وَ اَنَا فَقیرٌ اِلیآنچه مقدرم نکردهای به زحمت مینداز زیرا تو از به زحمت انداختن من بینیازی و من نیازمندرَحْمَتِکَ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلی عَبْدِکَ بِفَضْلِکَ اِنَّکَ ذُورحمت توام پس درود فرست بر محمد و آلش و کرم کن بر بنده خود به فضل که تو دارای فضلفَضْلٍ عَظیمٍ مؤلف گوید که این دعا از ادعیه طلب رزق است، و مستحبّ است نیزبزرگی هستی درتعقیب عشاء هفت مرتبه سوره اِنَّا اَنْزَلْناهُ بخواند و آنکه در نماز وتیره و آن دو رکعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء صد آیه از قرآن بخوانند و مستحب است عوض صد آیه سوره اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ در یک رکعت و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ در رکعت دیگر بخوانند