تربیت
Tarbiat.Org

اخلاق در قرآن جلد اول - اصول مسائل اخلاقی
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

رابطه زندگی مادّی با مسائل اخلاقی در روایات اسلامی‏

آنچه در بالا از آیات قرآن مجید در این زمینه استفاده کردیم، در روایات اسلامی نیز بازتاب گسترده‏ای دارد که حاکی از تأثیر عمیق صفات اخلاقی در زندگی فردی و اجتماعی انسانها است که در ذیل به قسمتی از این احادیث پرمعنی اشاره می‏شود:
1 - در حدیثی از امیرمؤمنان علی‏علیه السلام می‏خوانیم: «فی‏ سِعَةِ الْاَخْلاقِ کُنُوزُ الْاَرْزاقِ؛ گنجهای روزیها، در اخلاق خوب و گسترده، نهفته شده است!»(32)
2 - در حدیث دیگر از امام صادق‏علیه السلام می‏خوانیم: «حُسْنُ الْخُلْقِ یَزیدُ فِی‏الرِّزْقِ؛ حسن خلق، روزی را زیاد می‏کند!»(33)
3 - در حدیث دیگری از علی‏علیه السلام درباره تأثیر حسن اخلاق در جلب و جذب مردم به استحکام رابطه دوستی در میان آنها چنین آمده است:
«مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ کَثُرَ مُحِبُّوهُ وَآنَسَتِ النُّفُوسُ بِهِ؛ کسی که اخلاقش نیکو باشد، دوستانش فراوان می‏شوند و مردم به او انس می‏گیرند.»(34)
4 - باز در حدیث دیگری از امام ششم، امام صادق‏علیه السلام این معنی با صراحت بیشتری آمده، می‏فرماید:
«اِنَّ الْبِرَّ وَحُسْنَ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدِّیارِ وَیَزیدانِ فِی الْاَعْمارِ؛ نیکوکاری و حسن اخلاق، خانه‏ها (و شهرها) را آباد و عمرها را زیاد می‏کند!»(35)
شک نیست که عمران و آبادی در سایه اتّحاد و صمیمیّت و همکاری در میان قشرهای جامعه به وجود می‏آید، و آنچه باعث تحکیم این امور شود، از عوامل مهمّ عمران و آبادی خواهد بود.
طول عمر نیز مولود آرامش فکر و آسودگی خیال و جلوگیری از فقر و همکاری و همبستگی اجتماعی است و این امور در سایه اخلاق به دست می‏آید.
5 - در همین رابطه، در حدیثی از پیامبر گرامی اسلام‏صلی الله علیه وآله آمده است که فرمود: «حُسْنُ الْخُلْقِ یُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ؛ اخلاق خوب پیوند محبّت و دوستی را محکم می‏کند.»(36)
و نیز در احادیث متعدّدی درباره تأثیر سوء خلق در ایجاد نفرت اجتماعی و پراکندگی مردم، و تنگی معیشت و سلب آرامش و آسایش مطالب فراوانی آمده است؛ از جمله:
6 - در حدیثی از علی‏علیه السلام می‏خوانیم: «مَنْ ساءَ خُلْقُهُ ضاقَ رِزْقُهُ؛ کسی که اخلاقش بد باشد، روزی او تنگ می‏شود!»(37)
7 - و نیز از همان حضرت آمده است که فرمود: «مَنْ ساءَ خُلْقُهُ اَعْوَزَهُ الصَّدیْقُ وَالَرَّفیْقُ؛ کسی که بد اخلاق باشد دوستان و رفیقان او پراکنده می‏شوند و او را رها می‏کنند»(38)
8 - باز از همان حضرت آمده است: «سُوْءُ الْخُلْقِ نَکِدُ الْعَیْشِ وَعَذابُ النَّفْسِ؛ اخلاق بد موجب سختی و تنگی زندگی و ناراحتی روح و وجدان می‏شود.»(39)
9 - از امیرمؤمنان علی‏علیه السلام پرسیدند: «مَنْ اَدْوَمُ النَّاسِ غَمّاً؛ چه کسی غم و اندوهش از همه بیشتر است؟» قال‏علیه السلام: «اَسْوَئُهُمْ خُلْقاً! فرمود: کسی که از همه اخلاقش بدتر است!»(40)
10 - و بالاخره در حدیثی می‏خوانیم که لقمان حکیم به فرزندش چنین نصیحت می‏کرد: «اِیَّاکَ وَالضَّجْرَ وَسُوْءَ الْخُلْقِ وَقِلَّةَ الصَّبْرِ فَلایَسْتَقیمُ عَلی‏ هذِهِ الْخِصالِ صاحِبٌ؛ از بی‏حوصلگی و سوء خلق و کم صبری بپرهیز که با داشتن این صفات بد، دوستی برای تو باقی نمی‏ماند!»(41)