در آیه 161 سوره نساء خداوند برای دانشمندان و مؤمنان و نمازگزاران و زکات دهندگان پاداش بزرگی را بیان میکند اما هنگام نام بردن از این گروهها نام گروه نمازگزار را در قالب مخصوص بیان میکند و میفرماید:
الراسخون فی العلم
المؤمنون بالله
المؤتون الزکاة
المقیمین الصلوة
اگر شما به این چهار کلمه نگاه کنید میبینید بیان نماز تفاوت دارد مثلاً باید بگوید و المقیمون تا با راسخون و مؤمنون همسان باشد ولی مقیمین گفته یعنی قصد مخصوص برای نماز دارم و به قول ما طلبهها اعنی المقیمین - توجه مخصوص به نماز دارم.
حضرت ابراهیم میگوید:
ان صلاتی و نسکی (64) با اینکه کلمه نسک به معنای عبادت است و شامل نماز هم میشود ولی نام نماز را مخصوصاً جداگانه میبرد تا اهمیتش را برساند.
در آیه 73 سوره انعام میخوانیم:
ما به انبیاء کارهای خوب و بر پاداشتن نماز را وحی کردیم اوحینا الیهم فعل الخیرات و اقام الصلوة و با اینکه نماز نیز جزء کارهای خوب است اما نام آن جداگانه در کنار خیرات برده شده است و این توجه قرآن بخاطر اهمیت نماز است.