در قرآن دوبار کلمه (ومن ذریتی) بکار رفته است که هر دو بار از زبان مبارک حضرت ابراهیم است.
یکبار زمانی که بعد از آزمایشات بسیار سنگین از طرف خداوند به مقام رهبری رسید فوراً از خدا خواست که ذریه من هم رهبر شوند. ولی در جواب شنید ظالم رهبر نمیشود (اگر از ذریه تو ظلمی سرزند رهبر نخواهد شد) بار دیگر در دعائی که برای اقامه نماز داشت فرمود (و من ذریتی). یعنی خداوندا ذریه و نسل مرا نیز از بر پا کنندهگان نماز قرار بده. بنابراین در گرفتن مقام رهبری و اقامه نماز ابراهیم کلمه (و من ذریتی) را بکار برد معلوم میشود مقام نماز مثل مقام رهبری و همتای آن است.
بخش هفتم
آداب نماز