کسانی هستند که در محله خود حاضر به خلافکاری نیستند چون مردم او و بستگانش را میشناسند ولی اگر همین اشخاص به منطقه ناشناسی هجرت کنند، خلاف برای آنان سنگینی قبلی را ندارد، شرکت در نماز انسان را وابسته به مسجد و اسلام و مردم میکند و برای مسجدی سیمائی از تقوی میسازد که با این عنوان حتی المقدور حاضر به خلاف نیست، میداند که خلاف آبروی مذهبی او را میبرد، لباس قدسی و محبوبیت را از تنش بیرون میآورد، ولی افرادی که از مردم و اسلام و مسجد بریدهاند، خلافکاری برایشان خیلی فشار ندارد، او عنوان مذهبی پیدا نکرده تا غم از دست دادنش را بخورد.