هر کجا نماز پایگاه داشت شیطانها بساط خود را جمع میکنند و هر کجا رشته نماز پاره شد همه کمالات متفرق میشود.
قرآن میفرماید:
ان الصلوة تنهی عن الفحشاء و المنکر
قطعاً نماز از فحشاء و منکر جلوگیری میکند.
نمازگزار نمیتواند سست باشد،
لباس و مکانش حرام باشد،
بدنش ناپاک و لقمهاش آلوده باشد،
او بخاطر صحیح بودن نمازش مجبور است یک سری مراقبتهائی را از خود داشته باشد،
ارتباط با خداوند روح قدسی به انسان میدهد که از ارتکاب آلودگیها شرم دارد،
کجا دیدهاید کسی از مسجد به قمارخانه یا مراکز فساد برود،
کجا دیدهاید کسی از خانه خدا بیرون رفته و برای دزدی پا به خانه مردم گذارد،
و بر عکس اگر نماز ضایع شود هر گونه فساد و پیروی از انواع شهوات پیدا میشود.
قرآن میفرماید:
فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلاة واتبعوا الشوات (37)
بعد از انبیاء نسلی به جای آنان آمدند که نماز را با نخواندن، بد خواندن، دیر خواندن، گاهی خواندن و گاهی نخواندن ضایع کردند و از شهوات پیروی نمودند.
(خلف بر وزن برف فرزند ناصالح و به اصطلاح ناخلف است ولی خلف بر وزن صدف فرزند صالح است.)
در حدیث میخوانیم که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
بعد از شصت سال افرادی روی کار میآیند که نماز را ضایع میکنند یعنی آیه نظر به طول تاریخ دارد. (تفسیر نمونه)
نماز حبل الله میان خداوند با انسان است،
با نماز ارتباط و ایمان به خدا صیقل پیدا میکند،
نماز نشانه دوستی با اوست. هر کس به کسی علاقه دارد میخواهد هر چه بیشتر با او حرف بزند.
در حدیث آمده تعجب از انسانهائی است که ادعای علاقه به خداوند را دارند اما سحرها با او خلوت نمیکنند و مناجات ندارند.
اگر دست انسان از دست اولیاء خدا قطع شد در دست طاغوتها قرار میگیرد.
و اگر توکل به او نداشت پناهنده و مزدور و خودفروش خواهد شد.
و اگر پیوند قلبی و ایمانی او بریده شد به دیگران گره میخورد.
در نماز رابطهها گرم، الطاف و رحم الهی به انسان تلقین، یاد معاد در ذهنها مجسم، خط مستقیم الهی مورد تقاضا و بالاخره وظیفه انسان که بناست در راه گروه انعمت علیهم قرار بگیرد و از دو گروه مغضوب و ضال فرار کند روشن میشود.