بسم الله الرحمن الرحیم
تشکیل مجمعی از صاحبنظران برای قامه نماز یکی از شایستهترین و ضروریترین کارهائی است که باید در جمهوری اسلامی صورت میگرفت. زیرا بر پاداشتن نماز، نخستین ثمره و نشانهی حکومت صالحان است. و در رتبه بعد از آن است که نوبت به زکوة بمثابه تنظیم مالی جامعه و ریشه کن کردن فقر، و نیز امر به معروف و نهی از منکر یعنی سوق دادن به نیکیها و باز داشتن از بدیها میرسد. الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلوة و اتو الزکوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر... اقام نماز فقط این نیست که صالحان، خود نماز بگذارند، این چیزی نیست که بر تشکیل حکومت الهی متوقف باشد، بلکه باید این ستون دین در جامعه، به پا داشته شود و همه کس با رازها و اشارههای آن آشنا و از برکات آن برخوردار گردند، درخشش معنویت و صفای ذکر الهی همه آفاق جامعه را روشن و مصفا کند و تنها و جانها با هم به نماز بشتابند و در پناه آن طمأنینه و استحکام یابند.
نماز، رکن اصلی دین است و باید اصلیترین جایگاه را در زندگی مردم داشته باشد. حیات طیبه انسان در سایه حاکمیت دین خدا، وقتی حاصل خواهد شد که انسانها دل خود را با یاد خدا زنده نگهدارند و به کم آن بتوانند با همه جاذبههای شر و فساد مبارزه کنند و همه بتها را بشکنند و دست تطاول همه شیطانهای درونی و برنی را از وجود خود قطع کنند. این ذکر و حضور دائمی فقط به برکت نماز حاصل میشود. و نماز در حقیقت پشتوانه مستحکم و ذخیره تمام نشدنی در مبارزهئی است که آدمی با شیطان نفس خود که او را به پستی و زبونی میکشد، و شیطانهای قدرت که بازرو زور، او را وادار به ذلت و تسلیم میکنند، همیشه و در همه حال دارد.
هیچ وسیلهئی مستحکمتر و دائمیتر از نماز برای ارتباط میان انسان با خدا نیست، مبتدیترین انسانها رابطه خود با خدا را بوسیله نماز آغاز میکنند.
برجستهترین اولیاء خدا نیز، بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز میجوید. این گنجینه ذکر و راز را هرگز پایانی نیست و هر که با آن بیشتر آشنا شود جلوه و درخشش بیشتری در آن مییابد....
کلمات و اذکار نماز، هر یک خلاصهئی است که به بخشی از معارف دین اشاره میکند و بطور مکرر و پی در پی آن را به یاد نمازگزار میآورد.
نمازی که با تدبر در معانی، و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روز بروز با معارف الهی آشناتر و به آن دلبستهتر میسازد.
نورانیت نماز، و رازها و رمزهای آن و درسهائی که در آن گنجانیده شده، و اثر آن در ساختن فرد و جامعه چندان نیست که بشود در مقالی کوتاه از آن سخن گفت بلکه چنان نیست که بیخبری چون من بتواند از اعماق آن خبری آورد....
آنچه من با قلم قاصر و معرفت ناچیز خود میگویم آن است که مردم ما و جامعه ما، و بخصوص جوانان ما که اکنون بار امانت سنگینی را بر دوش گرفتهاند باید نماز را منبع قدرتی لایزال بدانند و در برابر جبههئی که امروز پیش روی ماست، ما را به تکیهگاه مستحکم ذکر خدا و امید و اعتماد به او، بیش از همیشه و بیش از همه، محتاج میسازد، و نماز آن سرچشمه جوشانی است که این امید و اعتماد و قدرت معنوی را به ما میبخشد.
نماز با حضور و با توجه، نمازی که از یاد و ذکر سرشار است، نمازی که آدمی در آن با خدای خود سخن میگوید و به او دل میسپارد. نمازی که والاترین معارف اسلام را پیوسته به انسان میآموزد.
چنین نمازی انسان را از پوچی و بیهدفی و ضعف میرهاند و افق زندگی را در چشمش روشن میسازد و به او همت و اراده و هدف میبخشد، و دل او را از میل به کجروی و گناه و پستی نجات میدهد. از این رو است که نماز در همه حالات، حتی در میدان نبرد و در سختترین آزمایشهای زندگی، اولویت خود را از دست نمیدهد.
انسان همیشه به نماز، محتاج است، و در عرصههای خطر، محتاجتر.
حقیقت آن است که در کار معرفی نماز کوتاهیهای زیادی شده است. و نتیجه آنکه نماز هنوز جایگاه شایسته خود را، حتی در نظام اسلامی ما، بدست نیاورده است. این مسؤلیت سنگین، بر دوش دانشوران و آشنایان به معارف اسلامی است که نماز را به همه بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند، از کودک دبستانی تا پژوهشگر دورههای عالی، هر یک فراخور ذهن و معرفت خود، میتوانند در راه شناختن نماز و رازهای آن قدمهائی بردارند، و با ناشناختههائی آشنا شوند، حتی عرفای بزرگ نیز، برای سالکان وادی معرفت اسرار الصلوة نوشته و آموختهاند، یعنی اعماق این اقیانوس همچنان ناشناخته و پیمودنی است.
در جامعهی ما فصل مهمی باید در معرفی نماز در همه سطوح گشوده شود.
رسانهها و بخصوص صدا و سیما با شیوههای گوناگون نماز را معرفی و یادآوری کنند.
همه جا و همیشه در رادیو و تلویزیون، نماز در اولویت گذاشته شود، و شوق ایمان و عطش یاد خدا در دلها پدید آید. در کلاسهای دروس دینی مدارس و دانشگاهها درس نماز جایگاه خود را باز یابد. و سخنان سنجیده و افکار بلند در بازشناسی نماز، فراهم و در معرض ذهن و دل دانشجویان و دانشآموزان گذاشته شود.
فلسفه نماز و تحلیل رازها و رمزهای آن، با زبان هنر در معرض دید همگان قرار گیرد تا هر کس بقدر ظرفیت خود از آن متمتع گردد، کتابها و جزوهها در سطوح مختلف و از دیدگاههای گوناگون به وسیله محققان و عالمان به سلک تحریر در آید، و مایه کارهای هنری و ادبی گردد، فصلی نیز باید برای آسان کردن انجام نماز گشوده شود.
در همه مراکز عمومی: مدارس، دانشگاهها، کارخانهها، سربازخانهها، فرودگاهها، ایستگاههای قطار، ادارات دولتی و امثال آن، جایگاههای مناسبی برای نماز پیشبینی شود. مساجد و نمازخانهها پاکیزه و مرتب و رغبتانگیز باشد. نماز در وقت فضیلت و به جماعت گزارده شود. در هر محیطی برجستگان و بزرگان آن بر دیگران پیشقدم شوند و عملاً اعتناء به نماز را به دیگران بیاموزانند و خلاصه در همه جا حرکت به سمت نماز و شتافتن به نماز محسوس باشد.
با این مقدمات، به خواست خداوند متعال و با توجهات وادعیهی زاکیهی حضرت ولی الله الاعظم روحی فداه کشور و جامعه ما به هدفهای والای نماز نزدیک میشود و از برکات آن بهره میگیرد.
در پایان لازم میدانم از فراهم آورندگان این مجمع و همه کسانیکه با وقوف بر اهمیت نماز، در راه اقامه آن تلاش میکنند، مخصوصاً از جناب حجةالاسلام آقای قرائتی که دلسوزانه و عاشقانه در این راه گام بر میدارند صمیمانه تشکر کنم و قبول حضرت حق تعالی را برای این کوششها مخلصانه مسئلت نمایم.
والسلام علیکم و رحمةالله
16/7/1370 سیدعلی خامنهای