امام باقر (ع) گوید: رسول خدا(ص) به مردی گذر کرد که در باغستانی درخت میکاشت. نزد او ایستاد و فرمود: تو را دلالت نکنم بر کشت درختانی که ریشههایشان بر جاتر و رسیدن میوههایشان زودتر و میوه هایشان بهتر و پایندهتر باشند؟ گفت: چرا، مرا بدان راهنمائی کن یا رسول الله. فرمود: چون بامداد و پسین کنی، بگو سبحان الله والحمدلله و لا اله الا الله والله اکبر زیرا اگر آن را گویی به شماره هر تسبیح ده درخت در بهشت داری از انواع میوه و آنها از باقیات صالحاتند. فرمود: آن مرد گفت: پس به راستی یا رسول الله، من شمارا گواه گرفتم که این نخلستان من وقف است و قبض شده است بر فقرای مسلمانان که مستحق صدقه باشند.(178)