مطبوعات باید مسائلیرا که مضر به وحدت جامعه و مضر به آن انگیزه ایاست که جامعه برایآن قیام کرده است و در حقیقت مضر برایاسلام است، از او احتراز کنند. باید آنهائیکه در راس مطبوعات هستند توجه داشته باشند که مبادا در بین آنها اشخاصی خودشان را جا بزنند. شما میدانید که الان اینهائی که انحراف دارند مشغول فعالیت هستند و میخواهند خود را در هر چه جایی که پیدا بشود به یک صورتی داخل کنند. ممکن است یکی از آن ها تسبیحی دست بگیرد و ریشی هم بگذارد و در حضور شما نماز هم بخواند، ولی شما باید فکر بکنید که این شخص سابقهاش چه بوده و چکاره است و فرض کنید وقتی در محله شما وارد میشود میخواهد چکار بکند. انتخاب افراد برای مطبوعات امر مهمی است خصوصا برای رادیو تلویزیون چون اشخاص زیادی در رادیو تلویزیون و مطبوعات هستند که میخواهند وارد شوند، به طوری که اشخاصی که درست فکر میکنند متوجه نباشند و راه را منحرف کنند...اگر کسیافکارش منحرف بوده و حالابیاید ادعا بکند که من برگشته ام، ما باید قبول کنیم، اما نباید او را مجله نویس کنیم، این دو، با هم فرق دارد. بسیاری از اشخاص هستند که میآیند و میگویند ما توبه کردیم، البته توبه آنها قبول است، لکن نمیشود آنها را سرکاری گذاشت که آن کار اهمیت دارد، برای این که ما نمیدانیم این شخص به حسب واقع توبه کرده است یا میخواهد با کلمه توبه ما را بازی دهد. ما قبول میکنیم که در جامعه مسلمین مثل سایر مسلمانان با او عمل کنیم، اما نباید رادیو تلویزیون را به دست او بدهیم و یا او را در رادیو تلویزیون راه دهیم و یا مجلهای که برای تربیت افراد و برای ترویج مسیر اسلامی ملّت است، به دست او بدهیم و یا نوشته هایش را به دست او بسپاریم ما نباید خوش باور باشیم...مثلا فرض کنید که یک دزدی آمده توبه کرده است توبه دزد قبول است اما آیا شما میتوانید سرمایه هایتان را دست او بدهید و به او بسپارید؟ خیر چون این عقلائی نیست، ممکن است این دزد برای اینکه سرمایه دستش بیاید، توبه کرده است و ما موظفیم که در ظاهر قبول کنیم که دزد توبه کرده است و حتیاگر یک توبهای هم که ظواهرش هم درست بوده، کرده باشد، میتوانیم در نماز هم به او اقتدا کنیم، اما نمیتوانیم چیزی که در او امانت و دیانت لازم است، به دست او بدهیم. از همه بدتر همین مجلات است، همین مطبوعات و رادیو تلویزیون است و همین چیزهائی است که برای تربیت جامعه لازم است. یک نفر آدم که قبلا فرض کنید انحراف داشته کمونیست بوده و حالا آمده است و میگوید حرفهای آنها درست نبوده و من برگشتهام، میگوئیم بسیار خوب، شما برگشته اید، اما ما نمیتوانیم این شخص را در رادیو تلویزیون راهش دهیم و بگوئیم مردم را تربیت کن، چون ممکن است کمونیست باشد لکن ما را بازی دهد، ما مکلفیم با این شخص در ظاهر، عمل مسلمانی بکنیم در صورتی که در عقیده کمونیست نشده باشد که آن مساله دیگری است. شما نمیتوانید در مجلهای که دارید افرادی را انتخاب کنید که در سابقه شان انحراف بوده است به حساب اینکه حالا دیگر خوب شده است و آدم مسلمانیاست و به این حساب او را در روزنامهتان وارد کنید اینکه او خیلی خوب است برای خودش، ما نمیگوئیم بد است اما نمیتوانیم مطلبی را که در تربیت یک ملتی و در سرنوشت یک ملتی دخالت دارد، به دست او بدهیم. این از مسائل مهمی است که در همه جا باید رعایت شود.