سئوال : حضرت امام، در نوفل لوشاتو شما وعده کردید که نه تنها آزادی ها حفظ می شوند، بلکه تعمیم نیز می یابند، در صورتی که بعد از پیروزی انقلاب دیدهایم که تظاهراتی بر ضد زنان شد و اقلیت های قومی مثل کردها تحت فشار قرار گرفتند و روزنامه ها و احزاب سیاسی ممنوع شد، آیا ممکن است این تناقض های ظاهری را برای ما روشن بفرمایید؟
جواب : این هم از همان ریشه همان اموری است که امثال کارتر پیش آوردند. باید دید که این تشنجاتی که در ایران واقع می شود، این را چه کسی دارد ایجاد می کند، قضیه کردستان را چه کسی دارد ایجاد می کند و ایجاد کرده است؟ و چه کسی کوشش می کند که قضیه کردستان را خاتمه بدهد و برادران کرد را از آن ظلم هائی که بر ایشان شده است نجات بدهد؟ ما کوشش داریم که تمام قشرهای ملتمان در رفاه باشند و همانطوری که اسلام طرح کرده است هیچ یک از افراد ملتمان مظلوم واقع نشوند و هیچ یک از افرادمان ظلم نکنند این یک مطلبی است اسلامی و ما درصدد همین معنا هستیم و ما از اول که انقلابمان واقع شد تمام آزادی ها در ایران بود و مجالی به تمام دستجات ما دادیم و هیچ ابداً جلوگیری از هیچی نشد، لکن توطئه ها شروع شد. وقتی که دیدند آزادند توطئه ها شروع شد، توطئه قلمی که می خواستند مسیر ملّت ما را منحرف کنند و این ها همان اشخاصی بودند که جیره خوار شاه سابق یا جیره خوار امریکا و امثال امریکا بودند و می خواستند که نهضت ما را به تباهی بکشند و ما بعد از پنج ماه که به همه فرصت دادیم، توطئه گرها را پیدا کردیم، قلم هائی که توطئه گر بودند و می خواستند باز سلطه اجانب را بر مملکت ما مسلط کنند، آن ها را گفتیم که نباید این کار را بکنند و باید محکمه ببیند که آیا این ها چکاره هستند و دیدیم که بعد از این که بررسی شد، این ها از اسرائیل خیلی شان ارتزاق می کردند و بلندگوی اسرائیل بودند، بلندگوی امریکا بودند منتها با صورت های دیگر و یک ملتی حق دارد که کسی که بخواهد ملتش را به تباهی بکشد و توطئه کند و باز همان مسائل سابق را برای او پیش بیاورد، از آن جلوگیری بکند والا ملّت ما طرفدار آزادی است، طرفدار همه جور آزادی است ولیکن طرفدار توطئه نیست، طرفدار تباهی نیست.
زن هایی که تظاهر کرده اند همان زن هایی بودند که از تتمه آن مسائل بودند، آن هائی بودند که شاه آن ها را به عنوان « آزاد زنان » به میدان آورده بود و آن ها را به تباهی کشیده بود، آن ها هم چون از این وضعی که آن تباهی آورد، آن آزادی هایی که آن ها می خواستند، می خواستند که جوان ها آزاد باشند که هر کاری می خواهند بکنند و می خواستند با تباهی ها هم آغوش باشند، می خواستند کارهای برخلاف عفت بکنند و می دیدند که اسلام با کارهای خلاف عفت، با کارهائی که مملکت را به تباهی می کشد و ملّت را به عقب می راند موافق نیست، آن ها بودند که آمدند در خیابان ها و با آن صورت هایی که مردم دیدند تظاهر کردند. والا جلوی آزادی هرگز گرفته نشده است و نمی شود و مردم آزادند، الا آن جائی که بخواهند تباهی بکنند و بخواهند ملّت را به عقب برانند.(59)
محاصبه پروفسور الگار با امامخمینی تاریخ 7/10/1358