در روایات زن گرایی و زن دوستی عامل کشیده شدن انسان به فتنهها و تباهیها و اعمال منافی عفت معرفی شده است تا آنجا که زن گرائی به عنوان شمشیر شیطان تلقی شده و یکی از اولین عوامل معصیت پروردگار به حساب آمده است.
علی (علیه السلام): الفتن الثلاث؛ حب النساء و هو سیف الشیطان... فمن أحب النساء لم ینتفع بعیشه(84)
علی (علیه السلام): فتنهها سه تاست: زن دوستی و آن شمشیر شیطان است... کسی که زن دوست باشد از زندگیش بهرهای نمیبرد.
رسول الله (صلیاللهوعلیهوآله) قال: اول ماعصی الله تبارک و تعالی بسته خصال، ... و حب النساء...(85)
پیابر خدا (صلیاللهوعلیهوآله): خدای تبارک و تعالی، نخستین بار به سبب شش خصلت نافرمانی شد: ... و زن دوستی...
علی (علیه السلام) قال: ایاک و کثره الوله بالنساء و الاغترار بلذات الدنیا فأن الوله بالنساء ممتحن و الغری باللذات ممتهن(86)
امام علی (علیه السلام): زنهار از شیفتگی به زنان و آزمندی به لذتهای دنیا؛ زیرا شیفته زنان در رنج و محنت است و آزمند لذتها خوار.
پرواضح است منظور از زن دوستی و زن گرایی غیر از عشق و دوست داشتن همسر شرعی است. بلکه مراد مطلق زن دوستی و زن پرستی است که موجب میل به هر زن نامحرم است.