نکته بسیار مهمی که در روایات متعددی به آن اشاره شده این است که ضرر مفاسد علنی و آشکار شدن اعمال منافی عفت و شیوع آن برای فرد و جامعه بسیار بیشتر و خطرناکتر از فردی و مخفی شدن آن است. و اساسا آثار مخرب اجتماعی اعمال منافی عفت در این هنگام متوجه عموم و کلیت اجتماع میشود.
رسول اکرم (صلیاللهوعلیهوآله): ان المعصیه اذا عمل بها العبد سرا لم تضر الا عاملها و اذا عمل بها علانیه و لم یغیر علیه اضرت بالعامه(50)
پیامبر خدا (صلیاللهوعلیهوآله): گناه را هرگاه بنده پنهانی مرتکب شود به کسی جز صاحب آن زیانی نمیزند و هرگاه آشکارا انجامش دهد و مردم او را منع نکنند، آن گاه به عموم مردم آسیب خواهد رساند.
رسول اکرم (صلیاللهوعلیهوآله): ان الله لایعذب العامه بعمل الخاصه حتی یروا المنکر بین ظهرانیهم و هم قادرون علی أن ینکروه فلا ینکرونه، فاذا فعلوا ذلک عذب الله الخاصه و العامه(51)
پیامبر خدا (صلیاللهوعلیهوآله): خداوند عموم مردم را به کیفر گناه عدهای خاص عذاب نمیدهد، مگر آن که زشتکاری را در میان خود مشاهده کنند و بتوانند از آن جلوگیری کنند و نکنند. در این صورت خداوند عام و خاص را عذاب میکند.
علی (علیه السلام): ایاک و المجاهره بالفجور فانها من اشد المآثم(52) امام علی (علیه السلام): از آشکار کردن فسق و فجور (خود) بپرهیز که آن از بدترین گناهان است.
رسول (صلیاللهوعلیهوآله): کل امتی معافی الا المجاهرین الذین یعملون العمل بالیل فیستره ربه ثم یصبح فیقول: یا فلان انی عملت البارحه کذا و کذا(53)
پیامبر خدا (صلیاللهوعلیهوآله): همه امت من بخشوده میشوند مگر پرده دران؛ یعنی کسانی که در شب کاری (خلاف) انجام میدهند و پروردگارشان آن را پردهپوشی میکند اما صبح که میشود میگویند: فلانی! من دیشب چنین و چنان کردم.
امام صادق (علیه السلام): انی لأرجو النجاه لهذه الأمه لمن عرف حقنا منهم الا لأحد ثلاثه: صاحب سلطان جائر و صاحب هوی و الفاسق المعلن(54)
امام صادق (علیه السلام): من برای کسانی از این امت که حق ما را بشناسند امید نجات دارم مگر سه کس: قدرتمند ستمگر، هواپرست و کسی که آشکارا فسق کند.