در آیات شریفه قرآن مکرراً، امر به قتال و مبارزه در راه خدا شده و کسانی که در راه جهاد سستی میورزند مورد نکوهش قرار گرفتهاند بعنوان نمونه آیات ذیل ذکر میگردد:
یا ایها الذین آمنو قاتلوا الذین یلونکم من الکفار و لیجدوا فیکم غلظه و اعلموا ان الله مع المتقین.(15)
ای اهل ایمان، با کافران، از هر که با شما نزدیکتر است شروع به جهاد کنید و بدانید که خدا همیشه یار پرهیزگاران است.
یا ایها الذین آمنوا ما لکم اذا قیل لکم انفروا فی سبیل الله اثاقلتم الی الارض أرضیتم بالحیوة الدنیا من الاخره فما متاع الحیوه الدنیا فی الآخره الا قلیل.(16)
ای کسانی که ایمان آوردید جهت چیست که چون به شما آمر شود که برای جهاد در راه دین بی درنگ خارج شوید به خاک زمین دلبستهاید آیا راضی به زندگانی دنیا عوض حیات ابدی خواهید شد؟! متاع دنیا در پیش عالم آخرت اندک و ناچیز است.
الا تنفروا یعذبکم عذاباً الیماً و یستبدل قوماً غیرکم و لا تضروه شیئاً و لله علی کل شیء قدیر.(17)
بدانید که اگر در راه دین خدا برای جهاد بیرون نشوید خدا شما را به عذابی دردناک معذب خواهد کرد و قومی دیگر برای جهاد به جای شما بر میگمارد و شما به خدا زیانی نرسانیدهاید و خدا بر هر چیز توانا است.
قل ان کانوا آباؤکم و ابناؤکم و اخوانکم و ازواجکم و عشیرتکم و أموال اقتر فتموها و تجاره تخشون کسادها و مساکن ترضونها أحب الیکم من الله و رسوله و جهاد فی سبیله فتربصوا حتی یأتی الله بأمره و الله لا یهدی القوم الفاسقین.(18)
رسول ما، بگو امت را که: ای مردم، اگر شما پدران و پسران و برادران و زنان و خویشاوندان خود را و اموالی را که جمع آوردهاید و مال التجاره که از کسادی آن بیمناکید و منازل عالی، که به آن دل خوش داشتهاید بیش از خدا و رسول و جهاد و در راه او دوست میدارید منتظر باشید تا امر نافذ - و قضای حتمی- خدا جاری گردد و خدا فساق و بدکاران را هدایت نخواهد کرد.