و کاین من نبی قاتل معه ربیون کثیر فما وهنوا لما أصابهم فی سبیل الله و ما ضعفوا و مااستکانوا والله یحب الصابرین(6)
چه بسا پیامبرانی که خدا دوستان بسیار، همراه آنان به جنگ رفتند. و در راه خدا، چه به آنها رسید، سستی نکردند و ناتوان نشدند و سر فرود نیاوردند و خدا شکیبایان را دوست دارد.
قیامتها و نهضتهای مقدس از انبیاء عظام شروع شده است. قرآن کریم در سوره شعراء، جهاد مقدس انبیاء را در داستان حضرت نوح، ابراهیم، موسی، هود، لوط، صالح، شعیب، و خاتم الانبیاء محمد مصطفی(صلیاللهعلیهوآله) ذکر میکند که در راه مبارزه با:
- بت پرستی
- ظلم و بیدادگری
- جهل و تعصب و تقلید کورکورانه
- اسراف و تبذیر
- افساد در ارض و فحشا
- امتیازات موهوم اجتماعی
به پا خواسته و انواع مصیبتها را تحمل کرده و تا مرز شهادت به پیش رفتهاند.
به عنوان نمونه بعض این آیات را ذکر میکنیم:
کذبت قوم نوح المرسلیناذ قال لهم أخوهم نوح ألا تتقون(7)
نوح در زمانی که پا به عرصه مبارزه گذاشت که شرک و ظلم همه جا را فرا گرفته بود بگونهای که زن و فرزند او نیز در زمره مخالفین وی بودند و با این شرایط بود که قریب به هزار سال مبارزه کرد و بالاخره پیروز شد.)
و اتل علیهم نبأ ابراهیماذ قال لأبیه و قومه ما تعبدون(8)
ابراهیم به جنگ با بتها میرود و مردم را به یکتا پرستی دعوت میکند و تا مرز شهادت به پیش میرود و سرانجام پیروز میشود.
و اذ نادی ربک موسی أن ائت القوم الظالمینقوم فرعون ألا یتقون(9)
موسی با طاغوت زمانش مبارزه میکند و او را دعوت به بندگی خدا و دوری از ظلم و ستم به مردم میکند و در این مبارزه سختیها میبیند و استقامت میکند و بالاخره مردم را زیر یوغ بندگی فرعون نجات میدهد و بر او غلبه میکند.
کذبت قوم لوط المرسلیناذ قال لهم أخوهم لوط ألا تتقونانی لکم رسول امینفاتقوا الله و أطیعونو ما أسلکم علیه من اجر ان اجری الا علی رب العلمینأ تاتون الذکران من العالمینو تذرون ما خلق لکم ربکم من ازواجهم بل انتم قوم عادون(10)
لوط بین مردمی زندگی میکرد که آلوده به بدترین گناهها بودند او با توکل به خدای بزرگ، به مبارزه با آلودگیهای زمان خود شد و مردم را به راه راست دعوت کرد و از هیچ کوششی فروگذار نکرد بطوریکه حاضر شد دختران خود را بعقد آن انسانهای فاسد در بیاورد به این امید که دست از عمل پلید همجنس بازی بردارند لکن فایدهای نداشت و سرانجام به فرمان خداوند قهار، همگی آنها نابود شدند.
کذب اصحاب ایکه المرسلیناذ قال لهم شعیب ألا تتقونانی لکم رسول امینفاتقوا الله و اطیعونو ما اسلکم علیه من أجر ان أجری الا علی رب العالمیناوفوا الکیل و لا تکونوا من المخسرینو زنوا بالقسطاس المستقیمو لا تبخسوا الناس أشیاءهم و لا تعثوا فی الارض مفسدین(11)
شعیب در زمانی زندگی میکرد که هرگونه امنیت اجتماعی و اقتصادی از بین رفته بود او با صبر و تحمل فراوان، مبارزه خود را شروع کرد و مردم را از راهزنی، قتل، غارت و کم فروشی بر حذر داشت و آنان را به راه راست هدایت کرد. لکن مردم دست از شرک و ظلم بر نداشته و بر جهل خود پای فشردند تا جائیکه، شعیب را تهدید به اخراج از کشور کردند. و سرانجام نصرت الهی فرا رسید و مردم آن دیار، در خانههای خود نابود شدند.
و انه لتنزیل رب العالمیننزل به الروح الأمینعلی قلبک لتکون من المنذرین(12)
و سر انجام پرچم مبارزه به دست حضرت محمد مصطفی (صلیاللهعلیهوآله) میافتد.
مبارزه با کفر، شرک و ظلم در سرلوحهی برنامههای آن حضرت قرار دارد. او سختترین مبارزه از ابتدا خلقت علیه کفر و الحاد را شروع کرده است بگونهای که خود آن حضرت میفرماید:
ما اوذی نبی مثل ما اوذیت(13)
هیچ پیامبری در راه مبارزه باندازه من اذیت نشد. بیش از یکصد غزوه و سریه که در طول هشت سال پس از هجرت صورت گرفت بهترین گواه بر مبارزهی بی امان آن حضرت است. البته اگر مردم تحمل بیشتری داشتند، مبارزهی بیشتری در میدان نبرد به وقوع میپیوست زیرا خود آن حضرت در کلامی زیبا فرمود:
لو لا ان اشق علی امتی ما قعدت خلف سریه ولوددت انی اقتل فی سبی الله ثم احیا ثم اقتل ثم احیا ثم اقتل ثم احیا ثم اقتل.(14)
اگر بر پیروانم گران نمیآمد پی در پی گروه هایی، به جهاد در راه خدا اعزام میکردم و دوست دارم در راه خدا کشته شده سپس زنده شوم و کشته شده و سپس زنده شوم و کشته شده وسپس زده شوم و کشته شوم.
از آنچه تاکنون گفته شد نتایج ذیل به دست میآید:
- شروع مبارزه، توسط انبیاء الهی بوده است.
- تمامی انبیاء الهی، مامور به مبارزه بودهاند.
- اساس و مبنای جهاد انبیاء الهی، مبارزه علیه کفر، شرک، نفاق، ظلم، مفاسد اجتماعی و در یک کلمه اعلای کلمه الله بوده است.
- انبیاء الهی هرگز مبارزه را رها نکرده و با صبر و مقاومت به تعقیب هدف پرداخته و تا مرز شعادت به پیش رفتهاند.
- انبیاء الهی کشته شدن در راه خدا را آرزوی خود میدانسته و همواره هوای آنرا در سر داشتهاند.