دسته دیگر از آیات دلالت دارند بر این که در جهان آخرت هم برای مؤمنین و اهل سعادت، این نعمتها برقرار است و حکایت میکند از این که میل به خوردن و آشامیدن و التذاذ از آنها منحصر به زندگی انسان در دنیا نیست؛ بلکه در جهان پس از مرگ هم وجود دارد و آیات در این زمینه فراوان است که در اینجا به چند نمونه اشاره میکنیم مثل آیه:
مثل الجنه التی وعد المتقون تجری من تحتها الانهار اکلها دائم و ظلها(148).
بهشتی که به تقوا پیشگان وعده داده شده است آن است که از زیر درختانش نهرها جاری و خوردنیها و سایه آن ابدی است.
و آیه:
متکئین فیها یدعون فیها بفاکهه کثیره و شراب.(149)
در آن (در جایگاه خود) تکیه کنند و میوههای زیاد و نوشابه بخواهند.
و مثل:
یطاف علیهم بصحاف من ذهب واکواب وفیها ما تشتهیه الانفس وتلذ الاعین(150).
با کاسههای زرین و کوزههای بلورین اطراف ایشان طواف کنند و در آن (بهشت) است آنچه که دلها بخواهد و دیده از آن لذت برد.
مثل الجنه التی وعده المتقون فیها انهار من ماء غیر اسن وانهار من لبن لم یتغیر طعمه و انهار من خمر لذه للشاربین و انهار من عسل مصفی و لهم فیها من کل الثمرات(151).
بهشتی که به تقوا پیشگان وعده داده شده در آن نهرهایی از آب گوارا و نهرهایی از شیر که طعم آن برنگردد و نهرهایی از شراب برای لذت بردن کسانی که بنوشند و نهرهایی از عسل تصفیه شده جاری است و برای آنان از همه میوهها در آن موجود است.
و اینها صرفا چند نمونه بود از آیات بسیاری که در قرآن از وجود خوردنیها و آشامیدنیها و لذت خوردن و آشامیدن برای انسان در بهشت خبر میدهد و ما در اینجا به همین چند نمونه اکتفا کرده، خواننده را به مطالعه آیات مناسب این موضوع از قرآن مجید توصیه میکنیم.
آنچه تاکنون مطرح کردیم آیاتی بود مربوط به خوردن و آشامیدن اهل بهشت ولی باید توجه داشت که به همین شکل آیاتی هم در قرآن داریم مربوط به خوردن و آشامیدن دوزخیان و یا خوردنیها و آشامیدنیهای آنان. این آیات، حکایت دارند از اینکه نیاز انسان به خوردن و آشامیدن حتی در جهنم هم باقی است. و به تناسب آن، خوردنیها و آشامیدنیهایی وجود دارد که دوزخیان به وسیله آنها عذاب میشوند، یعنی همانطور که اهل بهشت اگر میل به خوردنی و آشامیدنی نداشتند نعمتهای بهشتی برایشان بیمورد بود و نمیتوانستند از آن بهرهمند شوند، اهل جهنم نیز اگر میلی به خوردن و آشامیدن نداشتند، عذاب و آزار آنان از این طریق امکان نداشت. بنابراین، باید این میل در آنان باشد تا به خوردنی خاصی معذب شوند، اکنون در اینجا به نمونههایی از اینگونه آیات اشاره میکنیم مثل آیات:
ثم انکم ایها الظالون المکذبون لاکلون من شجر من زقوم فمالئون منها البطون فشاربون علیه من الحمیم فشاربون شرب الهیم هذا نزلهم یوم الدین(152).
پس شما ای گمراهان دروغگو از میوه تلخ و ناگوار زقوم میخورید پس شکمها را از آن پر میکنید و روی آنرا از آب داغ جهنم چون شتران تشنه مینوشید و این است آب و غذایشان در روز جزا.
و آیات دیگری(153) نیز در این زمینه داریم که هر کس مایل باشد میتواند با مروری بر قرآن مجید آنها را بیابد. از مجموع آیات فوق استفاده میشود که این میل یک امر فطری است که حتی در عالم آخرت هم از انسان سلب نمیشود؛ بلکه، همین میل سبب میشود که اهل بهشت از نعم بهشتی متنعم و بهرهمند شوند و اهل دوزخ نیز به وسیله خوردنیها و آشامیدنیهای نامطلوب جهنم مورد آزار و شکنجه قرار گیرند.