همانطور که در موارد دیگر نیز گفتهایم، اصل این گرایش، همانند هر گرایش دیگر، از نظر اخلاقی نه خوب است و نه بد، زیرا این گرایشات لازمه جبری و تکوینی وجود انسان است. از اینرو، بار ارزشی ندارد و در حوزه اخلاق قرار نمیگیرد. چرا که، قبلا گفتیم چیزهایی در این محدوده واقع میشوند که اختیار و انتخاب انسان در آن نقشی داشته باشد.
میل به بقا، که اکنون به بررسی آن اشتغال داریم، میلی است فطری و تکوینا در نهاد و سرنوشت انسان قرار داده شده و در اختیار انسان نیست. آنچه که در ارتباط با این میل در اختیار انسان قرار دارد، جهت دادن به آن، تعیین مصداق برای آن، آثار و عوارض آن و طرز رفتاری است که انسان تحت تأثیر آن انتخاب میکند و همینها است که، به خاطر خصیصه اختیاری بودنشان، در حوزه اخلاق قرار میگیرند و از بار ارزشی مثبت یا منفی برخوردارند.