متن حدیث :
اوضع العلم ما وقف علی اللسان و ارفعه ما ظهر فی الجوارح و الارکان.(69)
ترجمه :
پستترین علم آن علم است که بایستد بر زبان و مؤدی نشود بعمل و بالاترین علم آنست که ظاهر شود آثار آن در جوارح و ارکان.
حاصل آنکه علم با عمل قیمت دارد و خوبست و اما علمی که مجرد لقلقه لسان باشد و عملی با آن نباشد ناقص است بلکه گاه شود سبب اغوان جاهلان گردد بسبب آنکه گویند این حرفها که این عالم میگوید اگر واقع دارد چرا خودش بآن عمل نمینماید.
لو کان فی العلم من غیر التقی شرف - لکان اشرف کل الناس ابلیس(70)
و قال (علیه السلام): العلم مقرون بالعمل فمن علم عمل والعلم یعتف بالعمل فان اجاب و الا ارتحل.(71)
یعنی علی علیه السلام فرمود که علم پیوسته است با عمل پس هر که علم پیدا کرد عمل هم بکند و علم آواز میکند عمل را پس اگر جواب داد علم میماند و اگر نه کوچ و رحلت میکند.
علم چندانکه بیشتر خوانی - چون عمل در تو نیست نادانی
نه محقق بود نه دانشمند - چارپائی بر او کتابی چند
آن تهی مغز را چه علم و خبر - که بر او هیزم است یا دفتر