متن حدیث :
احبب حبیبک هوناً ما عسی ان یکون بغیضک یوماً ما و ابغض بغیضک هوناً ما عسی ان یکون حبیبک یوماً ما.(5)
ترجمه :
دوستدار دوست خود را دوست داشتنی بنرمی و مدارا - مراد آنکه افراط در محبت او مکن و او را بر جمیع اسرار خود مطلع مگردان - شاید آنکه گردد دشمن تو روزی از روزها و دشمنی کن با دشمن خود دشمنی به رفق و ملایمت - حاصل آنکه جای صلح باقی بگذار نه آنکه انواع دشمنی را با او بکار بری و از هر گونه فحش و بدگوئی بمیان آوری - شاید که او بگردد دوست تو روزی از روزها و آن موجب شرمندگی و ندامت تو شود؛ پس در حب و بغض از حد اعتدال بیرون مرو، و از جاده خیر الأمور اوسطها پای بیرون منه.
قال مولانا الصادق (ع) لبعض الصحابه لا تطلع صدیقک من سرک الا علی ما لواطلع علیه عدوک لم یضرک فان الصدیق قدیکون عدواً یوماًما.(6)
یعنی حضرت صادق(ع) فرمود ببعض اصحاب خود که: مطلع مگردان دوست خود را بر سر خود مگر بر آن سری که اگر مطلع شود بر آن دشمن تو ضرر نرساند به تو؛ چه آنکه گاه شود که دوست دشمن گردد روزی؛ و از اینجا اخذ کرده سعدی که گفته: هر آن سری که داری با دوستان در میان منه چه دانی که وقتی دشمن گردند، و هر بدی که توانی با دشمنان مکن باشد که روزی دوست گردند.