در این باره هفت حدیث بطرق مختلف وارد شده است که اجمال آن بشرح ذیل است:
1- از علی بن الحسین علیهماالسلام روایت شده که: خداوند پیامبران را از طینت علیین(4) (سرشت آسمانی) خلق کرده هم دلهایشان را و هم پیکرهایشان را و دلهای مؤمنان را نیز از همان طینت آفریده ولی پیکرشان را از نشیب و پائینتر از آن؛ کافران را از طینت سجین(5) آفریده است هم دلهایشان را و هم پیکرهایشان را آنگاه در آمیخت بین دو نوع سرشت و از این جهت است که از مؤمن کافر تولد یابد و از کافر مؤمن بوجود آید، و از اینجاست که مؤمن به بدکرداری افتد و کافر به خوش کرداری رسد، دلهای مؤمنان شائق باشد بدانچه از آن آفریده شدهاند و دلهای کافران شائق باشند بدانچه از آن آفریده شدهاند.
2- در حدیث 4 ابی حمزه ثمالی گوید از امام باقر (علیه السلام) شنیدم میفرمود خداوند ما را از اعلی علیین آفرید و دل شیعیان ما را از همان که ما را آفرید خلق نمود و تن آنها را از نازلتر از آن آفرید و لذا دل در هوای ما دارند، برای اینکه دل آنها با ما هم سرشت است. سپس آیات 18 تا 21 سوره مطففین را:
کلا ان کتاب الابرار لفی علیین و ما ادریک ما علیون کتاب مرقوم یشهده المقربون
(نه، هرگز، براستی که کتاب نیکان در علیین است، تو نمیدانی که علیین چیست، کتابی است نوشته شده که مقربان بر آن گواهند) بخواند. آنگاه فرمود: دشمنان ما را از سجین آفریده و دل پیروان ایشان را از مادهای که خودشان را آفرید و تنشان را از ماده دیگری آفرید و لذا دل در هوای آنان دارند زیرا با آنها هم سرشت میباشند. سپس آیات 7 تا 10 سوره مطففین را:
کلا ان کتاب الفجار لفی سجین و ما ادریک ما سجین کتاب مرقوم و یل یومئذ للمکذبین
(نه، هرگز، براستی که کتاب بدکاران در سجین باشد و تو نمیدانی که سجین چیست؟ کتابی است نوشته شده وای در آنروز بر دروغگویان.) تلاوت فرمود.