عن ابیعبدالله علیهالسلام أنه قال لست أحب أن أری الشاب منکم الا غادیا فی حالین اما عالما أو متعلما فان لم یفعل فرط فان فرط ضیع فان ضیع أثم و ان أثم سکن النار والذی بعث محمد بالحق(132)
امام صادق علیهالسلام فرموده:
دوست ندارم جوانی را از شما مسلمانان ببینم، مگر آن که روز او به یکی از دو حالت آغاز شود. یا تحصیلکرده و عالم باشد، یا متعلم و دانشجو. اگر هیچ یک از این دو حالت در وی نباشد و با نادانی به سر برد در ادای وظیفه کوتاهی نموده است. مسامحه در ادای وظیفه تضییع حق جوانی است. تضییع جوانی به گناهکاری منجر میشود و اگر مرتکب گناه شود، به خداوندی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را به نبوت فستاده قسم، که در عذاب الهی مسکن خواهد گزید.
معاذ بن جبل انصاری یکی از صحابه معروف رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است. او دارای عقل رسا، هوش سرشار، صورت زیبا، جود و سخاوت، حسن ادب و اخلاق بود.
روزی که قبول اسلام کرد، هجده سال داشت. معاذ در مکتب آسمانی اسلام با مراقبت مخصوص رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به کسب دانش و فراگرفتن علوم اسلامی اشتغال یافت. در پرتوی استعداد فطری و کوشش و مجاهدت پیگیر خود، در ظرف چند سال تحصیل، قسمت قابل ملاحظهای از معارف اسلامی را آموخت و در ردیف فضلای صاحبنظر قرار گرفت. در سال فتح مکه سنش در حدود بیست و شش سال بود. موقعی که مکه معظمه از دست مشرکین خارج شد و حکومت اسلامی در آن مستقر گردید، لازم بود که یک فرد شایسته و لایق در آن شهر گمارده شود تا مقررات اسلام را در عبادات و معاملات به مردم بیاموزد و قوانین حقوقی و جزایی اسلام را برای آنان تدریس نماید.(133)
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم معاذ بن جبل بیست و شش ساله را برای امور علمی مکه تعیین فرمود و کرسی تدریس قوانین و فقه اسلام را به وی محول کرد. در واقع او را به سمت رئیس فرهنگ آن شهر برگزید و به مردم معرفی نمود.(134)
این خود یک نمونه از مراقبت اولیای اسلام در آموزش و پرورش نسل جوان است.(135)